184 syf.
5/10 puan verdi
İnsancıklar
Bu kitap benim Dostoyevski ile tanışma kitabımdı. Uzun zamandır okumak istiyordum fakat okuyamamıştım. Fark etmeden Dostoyevski'nin ilk kitabıyla başlamışım, güzel bir tesadüf oldu. Kitaba gelince, normalde mektup okumaktan hoşlanmam fakat bu kitap güzeldi. Kitap bittiğinde hoş bir his kalıyor insanın içinde. Kitapta bir kaç yerde yapılan
Kitabın ilk bölümünü okuduğum zaman sanırım aradığımı bulamayacağım dedim. Çünkü içerik bakımından benden ziyade eşimin ilgisini çekeceğini düşündüğüm bir kitap gibi gelmişti bana.
Obalardan hanlardan Ulu bilgelerden bahsettiğini görünce resmini çekip eşime yolladım
Oku eminim çok seveceksin dedi.. hakli da çıktı...
Ikinci bölümde Kral Saybetreus işin içine girince ve savaşlar başlayınca kitabı elimden bırakmak istemez oldum.
Hatta bi ara mecburen evden çıktığım zaman da yeğenime kitabı anlatırken buldum kendimi
Ben destanları okumayı çok sevmem bunun aslında benim tarih derslerini de sevmememle alakası var sanırım. Bana sıkıcı gelir ...
Ama bu kitap çok güzel aktı.. Asena ve Tugper'i savaş meydanında izlemek düşmanın yüreğindeki korkuyu görmek çok keyifliydi.
Yazar hiç birseyi gereksiz uzatmamış belki de bu yüzden ben hiç sıkılmadım. Herşey olması gerektiği gibi oluyor ve bitiyor. Savaşta tarafların beklenmeyen hamleleri ise çok güzeldi soluksuz okuduğum sayfalar oldu .
Tam ee bundan sonra ne olabilir ki denildiği anda Bige'nin konuya dahil oluşu çok güzel bir detaydı..
Aralara çok dozunda serpiştirilmiş aşklar..
Ve tabi ki her savaşın getirdiği kaçınılmaz acılar.
Kitabı bitirdiğim zaman bende yazarın son cümlesini tekrar ettim.
"Selam olsun hikayesi anlatılmamış nice emanetcilere ,selam olsun destanlara konu olmuş lakin unutulmuş,yazılmış lakin okunmamış nice Türk budunlarına. "
“Hayatımı bile bile mahvetmenin tek bir sebebi vardı:
Aşıktım…”
“Hatıraların tümü acı verir; bazıları yaşandığı için, bazıları bir daha asla yaşanamayacağı için…”
Değerli yazarımızın bütün eserlerini okudum, tek Kaybolan eseri kaldı okumadığım. Hepsi birbirinden güzeldi. Bu eseri hemen iki günde bitirdim. Saklıkuyuda'ki bölümler daha çok ilgimi çekti, romanı daha sürükleyici hale getirmiş. Hikayeler, anılar, duygular, istekler, acılar derken hikayenin içinde buluyorsunuz kendinizi. Kitabın sonunda Defnenin hikayesi beni benden aldı.. Hepsi ayrı güzel aşk hikayeleriydi.. Pek aşk romanlarını sevmesem de, yazarımızın romanları ve tarzı hoşuma gittiği için zevkle okuyorum..
öyle bir seri ki...
bu kitabı okumayı bitirmeden saatler öncesi -dört-beş saat kadar öncesinden söz ediyorum- birkaç kadeh içtiğim şarabın yarattığı hafif çakır keyiflilik üzerimdeyken, okumayı deli gibi istediğim ve kendimi zapt edemediğim için okumaya devam ettim ve dört sonrasında, şimdi, buradayım..
ilk kitaba nazaran okuyucunun duygu
Seriyi bitirme hüznünü yaşıyorum şuan. Keşke hiç bitmeseydi, o kadar çok sevdim ki karakterlerle olayları yaşamayı bitsin istemedim. Seri bitene kadar hem ağladım, hem güldüm, hem hüzünlenip hem de mutlu oldum. Beni kendine çok bağladı bu seri. Artık bütün sırları öğrenmiş olduk ve bu beni çok mutlu etti. Bir kitapta bir sır varsa öğrenmeden duramıyorum çünkü dhdhd. Olaylar ilerledikçe de kurguya olan hayranlığım arttı. Maya'nın her seferinde daha güçlü birine dönüşmesini okumak benim için keyif vericiydi. Her ne kadar bir yalanın içinde yaşasa da güçlü kalmayı başardı. Fetih her zaman ki gibi yine gönlümü çaldı. Bu serinin hep bir numarası olarak kalacak kendisi. Onun düşünceli ve fedakâr halleri beni bitiriyor. Maya'nın yol arkadaşı olmasını o kadar çok seviyorum ki anlatamam. Maya ve ikisinin diyologları o kadar iyiydi ki anlatamam. Pars ise gerçekten çok iyi bir dosttu. Bu sefer bir karakter için yanılmadım ehehe. herkese bir Pars lazım. Doruk'la benim yıldızım hâlâ barışmadı ve barışacak gibi de durmuyor. Ayy ben bu kitap için ne desem spoiler olacak gibi. O son 100 sayfa zaten beni benden aldı, ne diyeceğimi bilmiyorum. Ben seriyi baya bir sevdim az kriz gecirmesekte baya güzeldi. Hâlâ seriye başlamayanlar varsa hemen başlasınlar
Merhabalar yazardan bayadır kitap okumuyordum bu eseri görünce hemen başlayayım dedim zaten başlamam ile bitirmem bir oldu.
Jack London’ın köpeklere ilgisinin olduğunu bilmeyen yoktur diye düşünüyorum.Okuduğum bir çok kitabında ya baş karakter köpek yada az da olsa mutlaka köpeklerden bahsediyor.
Kitabımızın içerisinde 3 öykü bulunmakta.Tabi kitabın adından da anlaşılacağı üzere bu üç öykü de köpekler ile ilgili.
İlk öykümüz olan ‘Kahverengi Kurt’ eski ve yeni sahibinin arasında seçim yapmak zorunda kalan bir köpeğin hikayesi.
İkinci öykümüz ‘Ah O Benekli’ ise baş belası bir köpeğin hikayesini anlatıyor.Sahipleri köpekten kurtulmak için dünyanın öbür ucuna gönderiyorlar ama köpek yine geri geliyor hikaye boyunca da kurtulmak için çeşitli yollar deniyorlar.
Üçüncü ve son öykümüzün adı ise ‘Batard’
konusuda sahibinin köpeğe kötü davranması hatta zulmetmesini anlatırken aynı zamanda da köpeğinde sahibine kinlenmesini anlatıyor.
Yazarın kalemini çok seviyorum,betimlemeleri beni benden alıyor.Bu eserde yine çok güzeldi hatta rs dönemimden çıkmama sebep oldu o yüzden okuma anlamında beni mutlu etti.Tavsiyemdir okuyun,okutturun
İyi Köpekler Kötü Köpekler Ve Kuzey TopraklarıJack London · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20231,401 okunma