Görüş kabinindeki o saç teli için oturup bir söz yazmamış, bir melodi yaratmamis olsan,bizler aynı duygulari içimizde hissederek o besteyi yürekten okumamış olsak,hapishane duvarlarından çok daha yüksek ve sağlam olan önyargı duvarını aşarak o insanların yüreklerine dokunmayı başarabilir miydik?