Ölüler Konuşamaz Kitap Yorumu
"Kendini korumayı öğrenmen lazım. Avazın çıktığı kadar bağırmazsan, zamanla susmaya mahkûm hâle gelirsin."
•
Konusu: Hayallerine kavuştuğu, mutlulukla yeni tanıştığı anda kaybolan Gökçe'nin yokluğu, en çok dostlarını etkiler. Yıllar sonra Gökçe'nin ölümüne benzeyen bir kadın cinayeti daha işlenir. Gökçe'nin arkadaşları bir şeyler bulmak,
Russell 'in söyleşi tarzında bu kitabını çok beğendim. Yazar kitabı 2 bölüm halinde ele almış: mutluluğun ve mutsuzluğun nedenleri şeklinde. İlk bölümde insanın neden mutsuz olduğu üzerine savlar içeriyor. Neden mutsuz oluyoruz ve neden kendimizi mutsuzluğa mahkum ediyoruz? Ve bu bölümde insanı mutsuzluğa sürükleyen sebepleri yazar son derece yalın bir dil ile bize aktarmış. Mutluluğun sebebini hiç bir şey yapmadan kendi içimize kapanmaktan olduğunu savunuyor. İş hayatından gündelik yaşamda verdiği örnekler ile insanın kendisini mutsuz hissetmemesi için bir çok sebep sunabiliyor. İkinci bölüm ise benim en çok sevdiğim "Nasıl mutlu oluruz? sorusuna cevap veriyor. İnsan hayatında mutlu olmak için bir çok neden bulabilir. Hayat içinde sahip olduğumuz ilgi alanlarımızı genişleterek mutlu olabiliriz ." En iyi sevgi insanın eski mutsuzluklarından kaçmak için değil de yeni mutluluklara kavuşmak umuduyla beslediği sevgidir." Mutlu olmanın rehberi diyebileceğim, kişisel gelisimin yanısıra felsefe içerikli bu eseri herkese tavsiye ederim.
Çok harikulade bir kitaptı.
Derin aforizmalar, felesefik düşünceler ve çıkarımlar, kadın ve erkek beyninin en ücra, en girift yerlerini çözümlemiş ve resmedebilmiş bir insan sarrafı tarafından yazılmış, beni sosyolojik ve toplumsal bakış açısının izahı açısından fevkalade bir şekilde doyuran, genç bir erkekle genç bir kadının neler isteyip
kitabı bitirdim ve bir kaç gün bekledim inceleme eklemek için en sevdiğim yazarın son kitabi vefat etmeden kısa süre önce yazmış ve tüm düşüncelerini ortaya dökmüş sanki hayatının tüm evreleri farklı karakterler gibi özellikle starest in (zosimo) ağzından dini görüşlerini anlatmış tabi bir yandan Allah'a inanmayanlari da çok güzel anlatmış zaten Dostoyevski karşıt karakterleriyle sevilir .
kitabı çok sevdim uzun olmasına rağmen aktı gitti hemencecik kitap (12 günde bitirdim ,cok ta akıp gitmiyor ) kitabın sonunda ağladım hemde ilk kez bir kitap bitti diye ağladım ...
ivan ,alyoşa,mitya ,fyodor ,gruşka ,katya,smerdyakov hepsi çok derin karakterler hepsinde biraz kendimi buldum ivan'a ayrıca hayran kaldım yani kitap genel olarak baba cinayetini anlatıyor ama insan analizleri de çok güzeldi sonuçta psikologların psikoloğu yazmış harika kitapti ve bitti ilerde bir kez daha okuyacağım kesinlikle mahkeme kısmı da güzeldi savunma avukatının yaptığı konuşma çok başarılıydı ,ilyuşa 'nin ölümü ,kolya karakteri hepsi çok başarılıydı
kısacası herkese tavsiyem müthiş bir kitap kalınlığı gözünüzü korkutmasın kesinlikle okuyun .iyi okumalar
Bir şey bu kitabı uzun süre unutamayacağımı söylüyor
MERHAMETLİ DEĞİL MİYİM?
DEĞİL MİYİM MERHAMETLİ?
EĞİLMEDİM, RAHMETLİYİM?
TARİH MELEĞİM MİDYELİM?
..... ETLİ TEMA M L Ğ ?......
..... MA Tİ Lİ DE MİĞ ? ......
<HATA>
Başlarda ben ne okuyorum ya diye kendime sorduğum bir kitabın sonunun beni böylesine etkileyeceği aklıma gelmezdi fakat oldu. Uzun zaman unutamayacağım bir kitaba
Cümleye nasıl girilir bilemiyorum. Çok çok uzun bir zaman oldu. Benimle beraber iki şiir kitabı uzun bir yolculuğa çıkmıştı. Daha önceki incelemem de bunu söylemiştim. Bunların içinden en eskisi, en uzun kalanı ve bana duygularını en çok hissettiren sanırım bu kitap oldu. İçinde hayattan her kesit var gibiydi bir yazı okumaktan çok o anı kafanızda size sahneletip, yaşatıp hissettiriyor çoğu zaman. Bitmemesi için çok uğraştım diyebilirim. Çok uzun bir zamana yaydım öyle her gün okumak istemedim. Bazen herhangi bir şehrin otogarında, bazen bir deniz kıyısında kayalıklarda bazen bir plajda, bazen ticari bir araçta, bazen bir parkta, bazen bir kafe de, bazen dört duvarın arasında ama hep benimleydi. Kalın bir kitaptı ama anlatacak çok şeyi vardı. Ve ben bu kitabı okumadım dinledim desem daha doğru bir cümle olur. Sanırım yeri bende hep en üst sırada kalacak bir kitap olarak kalacak. En çok sevdiğim kitabı tanımlamakta güçlük çekiyorum şu an nedense sanırım bu da sevmenin başka bir şekli.. Kısacası mutlaka ''Ümit Yaşar Oğuzcanın'' size söylemek istediklerini dinlemelisiniz..
