Nasıl etkilendiğimi anlatmaya kelimeler kifayetsiz kalır. Sonuna kadar dayanmaya çalıştım aslında ama olmadı sonlara doğru gözyaşlarıma engel olamadım. Harika bir kitap. tavsiye ederim.
şu an sağlıklıyız çok şükür ama az sonranın ne getireceğini bilemeyiz asla. Hepimiz adayız aslında ....
Yer yer beni çok zorladı, yordu. Bazen kelimeler dans etti önümde. Belki de sözümü tutmalı zamanını beklemeliydim kitabın. Sabırsızlandım nedendir bilmem. Bir kere daha bırakmak istemedim. İnat ettim okuyacaktım. Bir ara hayır bu cümleler Elif Şafak'a ait olamaz, bu onun kalemi değil diyerek söylendim. Ama ne zaman ki aşık oldu Şafak, şükür dedim artık kendine dönecek ve döndü de. Gerçi bu tam 179 sayfa sürdü. Ama olsun aşkı beklemek de sancılı, aşık olmak da. Sabra değdi gerçekten sonra aktı gitti su gibi Siyah Süt. İçimizdeki küçük kadıncıklara isimler vermek, onları zihnimizde karakter analizlerine göre giydirmek, konuşturmak oldukça hoşuma da gitti sonra ne yalan söyleyeyim. Şimdi ben her hareketimde içimdeki hangi kadının ayaklandığını düşünmeden edeme de. Kalemine sağlık olsun. Bir gün annelik şerefine nail olursam söz özellikle es geçtiğim testi de çözerim.
158 syf.
10/10 puan verdi
Sonra "Füruzan başka ne yazmış , okusam ya hepsini." dedirtir .Duru, güzel bir Türkçe.. Hepimizin gördüğü , az biraz olduğu insanın öyküsüdür..Küçük insan der ya büyük olduğunu düşünenler, ha işte ondan..Burdan küçük görünmüyorlar en azından ,hatta çok şükür..
İnsanlar sağlık ve her şeyinin yerli yerinde oluşunun kıymetini bilmiyor.
Bu kitapta Christy'nin yerine koydum defalarca kendimi. Dehşete düştüm.' Ben olsaydım ne yapardım? ' diye anlamsız sorular sordum.
Kitap güzel ve akıcıydı. Altı çizelecek her gün halimize şükür ya Hak! dedirtecek nitelikte.
Fakat şöyle bir konuyu es geçmeyeyim ; İnsanların değişmesi için aile, çevre ve duyarlı insanlar gerekli. Eğer sizi teşvik etmeyen ve yönlendirmeyen insanlar yoksa tek başınıza yapabilecekleriniz bu durum için sınırlıdır.
bu yüzden Christy çok şanslıydı. Ona hep destek olan özellikle annesi olmak üzere kocaman bir aileye sahipti.
ilk romanım 13 yasındayken okumuştum çok güzel ve acıklı :)) bence bz hiç halımıze sükür etmıyoruz bunu böyle kitapları okudukca anlıyorum gercekten. bundan sonra daha dikkatli olmaya çalışacağıma eminım ve kendıme bu konuda güveniyorum diyebilirim
Film afişlerine veya fragmanlarına aldanmayabiliriz ama çoğu kez kitapların isimleri bizi kandırabiliyor.
Kitabın ismi çok büyük ancak kitap bu büyüklüğü dolduramadığından büyük olarak kalan sadece hayal kırıklığımız oluyor.
Yazar kötü aile yapısının altını çizmek isterken, gözümüzü çıkarıyor.
Daha kitap başlar başlamaz Anne karakteri (Mefharet) öz kızı ile kendi öz abisi arasında bir cinsel ilişki olma şüphesinden o kadar rahat bahsediyor ki ağızda kötü bir tat oluşuyor.( Çok şükür ki, yarım asır sonra yazılan (2006) Baba ve Piç romanındaki ensest ilişki,hala "aman düşman başına vermesin dostlar" dediğimiz olaylar arasında. Çok şükür ki medeniyetimiz hala tek dişli...)
Meral ve Samim karakterleri arasındaki ilişki çok bunaltıcı.Samim karakterine ifrit olmamak elde değil.Egosu,gururunun üzerinde olan bir karakter Samim.
Toplum mühendisliğine soyunan her cumhuriyet yazarı gibi,yazarımız da kötü kadın(!) karakterine hak ettiğini buldurarak milletimize derin bir nefes aldırıyor.
Bu romanı okuyan tüm genç kızlarımız akşam ezanından önce evde olup dizlerini kırarak namuslarıyla evlerinde oturuyorlar....
Hiç mi güzel yanı yok tabi ki var:
Kitap 365 sayfa da olsa sonunda bitiyor....
