Karalama2
...?...?/1989...
Kendini haddinden fazla duyumsadığı için acıya ve korkuyuda haddinden fazla duyarlı arkadaşım için, burası tam bir cehennemdi. Her şeyiyle farklıydı Ankara'dan. Çok kültürlü, birçok etnik gruptan oluşan, bu etnik grupların bir nevi kabileci bir tutumla diğerleriyle arasına sınırlar koyarak birbirinden ayrıştığı, etnik
Rûuhani'ye mektuplar.
Gökyüzü bugün kendi köşesine çekilmişti sanki. Üstelik yıldızlar dahi uğramaz olmuştu bu şehre... Sizin ora da aynı hâlde midir ? Ben ki şu ânda nasıl sessiz bir geceye davetliyim bir bilsen Rûuhani... Diyorum ya Ah ! Bir bilebilsen hâlimi, sorabilsen âhvalimi. Göndereceği bir adresi olmasa da mektup yazabiliyor pek tabii insan. Öyleydi işte ama
Evet İnce Memed 3'de bitirirken içimde bir hüzün,ne söyleyeceğim ne yazacağım bilemiyorum ama serinin sonuncusu olan 4'ü okumak için sabırsızlanıyorum.
Yaşar Kemal'i iyi tanıtamadığımızı düşünenlerdenim. Zira bu yetenekte bir yazarın tüm dünyada tanınması, dünyaca okunması gerekirdi. Çukurova'nın tasvirlerini tüm dünya görmeli, o kültürü herkes solumalıydı diye düşünüyorum.Bu zamana kadar böyle bir hikayenin dizileri, filmleri çoktan çekilmesi gerekir diye düşünüyorum.
İyi ki kitaplığımda en baş köşede dediğim bu seride anlatışı,betimlemeleri,karakterleri, tipleri ilmek ilmek işlenmiş,bozuk hükümet sistemini, adaletin hükümet adamına kalamayacak kadar “haysiyetli” bir kavram olduğunu anlatır bize Yaşar Kemal bize bizi anlatır.
İnce Memed artık bütün memlekette efsane olmuştur. Ünü her yere yayılmıştır. Seveni ile, sevmeyeni ile, destekleyeni ile, korkanı ile…
Artık birinin ayağına taş değse İnce Memed’den bilinir hale gelmiştir durum. Köylü birine kızmıştır gider onu öldürür. “Kim yaptı?” İnce Memed. Bir eşkıya köyü basar yıkar, geçer, soyar, işkence eder, öldürür. “Kim yaptı?” İnce Memed.
Artık herkesin suçunu atacağı kişi haline gelmiştir. İşine geldiği gibi İnce Memed’in adını kullanmaya başlamışlardır.
Bu durum bana çok tanıdık geldi. Ülkemizin yakın zamanını gözden geçirirseniz ne demek istediğimi anlarsınız. Yani zaman geçse de hiçbir şey değişmiyor. Kendine bir düşman yaratıyorsun ve sonra varlığını belki de daha güçlü şekilde sürdürüyorsun. Çünkü artık her istediğini yapıyorsun ve suçunu atacağın biri, birileri var....
Rehber, yanında durduğu duvara elini koyup arkasında bir mülteci kampı olduğunu söylemiş, orada kim kalıyor, diye sormuş Bo, çok aptalmış, tabii ki Filistinliler, demiş rehber, altmış yedide yerlerinden edilenler. Duvarın arkasında, Bo'dan yarım metre ötede, dünyanın gerisiyle irtibatları kesilmiş, neredeyse elli yıldır orada yaşıyorlardı. Çok tatsız olmalıydı. Tel Aviv'de durum daha da tatsız olmalıydı çünkü Tel Aviv herhangi bir Avrupa şehrine benziyordu, yepyeni ve modern pırıl pırıl gökdelenler, kocaman bir opera binası, büyük bir modern sanat müzesi vardı, Tel Aviv tanıdık, medeni ve başarıyı tatmış bir kentti, şık alışveriş bölgesi, lüks lokantaları, geniş sahil yoluyla Tel Aviv'de kendini güvende ve evinde hissediyordu Bo. Bu geniş sahil yolunda güzel gençler batılı kıyafetler içerisinde kahvelerini ya da biralarını yudumlayıp Akdeniz'e dalıp gidiyorlar ve bulutsuz, açık havalarda Gazze'yi görebiliyorlardı, tatsızdı bu.
Sayfa 227Kitabı okudu
Zihinsel bozuklukların, verdikleri sıkıntıların yanında ara sıra beklenmedik yararlar da sağlayabiliyor olmaları yeni bir fikir değil elbet. 2400 yıl önce filozof Aristotales'in dediği gibi, "İçinde bir parça delilik barındırmayan deha yoktur.
*****
Bentham ünlü sözünde şöyle demişti: "Ahlak kurallarının ve yasaların temeli, en
Mobbing Bank Diyor ki;
Kuklalar Arasında ki Kör Dövüş
Kuklacı ile savaşan bir tek Mustafa Kemal Atatürk'ü tanıdı dünya ve insanlık.
Gerisi kuklacı lehine kuklalar arası dövüşten ibaret.
Kuklacı ile savaşalım diyen çok az olduğu için fırsat büyük.
Kuklalar iplerinin oynatıldığı kadar hareket edebilirler.
Kukla yaratanlar ve kukla oynatanlar farkını
