"Şu meşhur eski deyişi biliyor musun? 'Yoksulluk kapıdan girince aşk pencereden uçar.' Çoğu insan hep yanlış anlıyor. Bu, erkeğin parası bittiğinde kadının ondan ayrıldığı anlamına gelmez. Şu demek : Bir adamın parası bittiğinde... kalbini kaybeder, değersizdir. O kadar zayıflar ki gülemez bile, garip bir aşağılık kompleksine kapılır, çaresiz kalır ve kadını kendinden uzaklaştıran o adam olur. Bu noktada yarı delirir ve uzaklaşana kadar itmeye, itmeye ve itmeye başlar. En azından okuduğum bir kitapta öyle yazıyor. Üzücü, değil mi ? Ne yazık ki bu duyguyu çok iyi biliyorum."
Bir delikanlının, insanların davranışlarına ve duygularına arkasından baktığı pembe tüller yırtıldığı için en güzel umutlarını, düşlerini kaybetmesi çok üzücü; ama eski hayallerin yerini daha kalıcı, daha tatlı hayaller de alabilir.
Çok üzücü
Doktor, demans hastalarının aynı anda birden fazla işi yapmakta zorlandıklarını söyledi. Çaydanlığı ocağa koyup o sırada başka bir iş yapmaya kalkarlarsa yüksek ihtimalle çaydanlığı yakarlar. Çamaşır yıkarken aynı anda bulaşık bile yıkamanın zorlaşacağını söyledi. Kadınların ilk unutmaya başladığı şey yemek yapmakmış. Yemek yapmak, birçok işi aynı anda planlı bir şekilde halletmek anlamına geliyor çünkü.
Sayfa 63Kitabı okuyor
İnsan olmana sorumluluğu ve ağırlığının farkına varan pek az insan olduğunun farkındayım. Mesela dünyaya bir neden için geldiğinin farkında değil pek çok insan. Bir şeyleri değiştirme isteği sıfır pek çok insanda. Üzücü şeyleri üzülmüş gibi, neşeli şeylere sevinmiş gibi yaparak geçirebileceklerine inanıyorlar hayatı.
Sayfa 208Kitabı okudu
Artık hiç bir şeyden keyif alamıyorum herşey boğucu geliyor boğucu ve bomboş hissediyorum. günler, saatler hepsi çok uzun ve benim yaptığım tek şey sürüklenmek. Ayak uyduramıyorum aniden durup hah, ne ara buraya geldik diyorum. Bilincimi açık tutmakta zorlanıyorum hiçbir şey yokmuş gibi gülebiliyorum ama gülüşüm dudaklarımdayken bile donuyor.
Kendimi yetişkin gibi hissetsem bile
Kimsenin beni yetişkin olarak görmemesi çok üzücü.
Kolay kolay insanlara güvenemeyen bir çocuk. Gerçekten çok üzücü.
"Çok üzücü bir durum, Dumbledore," dedi Mr Malfoy ağır Bir parşömen çıkardı. "Ama yönetim kurulu üyeleri artık çekilmen gerektiği görüşünde. Bu bir Uzaklaştırma Emri - üzerinde on iki imzayı da bulacaksın. Korkarım senin artık becerini kaybetmeye başladığın görüşündeyiz. Şimdiye kadar kaç saldırı oldu? Bu öğleden sonra iki tane daha oldu, değil mi? Bu gidişle Hogwarts'ta hiç Muggle çocuğu kalmayacak ve hepimiz bunun okul için nasıl korkunç bir kayıp olacağını biliyoruz."
Sayfa 243
Yön duygumu kaybedeli çok oldu ve evet her yerde olmak hiç bir yerde olmamaktır.
Her yerde tamamen ya da kısmen ‘yersiz yurtsuz’ olmak ve tam olarak hiçbir yerde olmamak (bu, nitelikten de sorumluluktan da uzak olmaktır; kişinin kendini ‘çıkıntı’ hissettiği veya başkalarınca saçma görünen bazı veçhelerden uzak olmaktır) üzücü, hatta bazen baş ağrıtıcı bir tecrübe olabilir.
Kitap güzel olsa da biraz abartıldığını düşünüyorum. Kitap 6 farklı hikayeden oluşuyor. Hikayeler güzel ve ders verici nitelikteydi. Sanırım en çok ilk hikayeyi sevdim. Ama Tolstoy'un en çok bilinen ve okunan kitabının bu olması üzücü. 
İvan İlyiç'in Ölümü çoğu kişiye hitap etme oranı az olan bir eser olsa da muazzam bir kitaptı mesela. İnsan Neyle Yaşar onun yanında hayal kırıklığıydı benim için. Yine de okunmalı tabi. Zaten bu kitapta yazarın dili basit ve akıcıydı. Her yaştan okur okuyabilir.
