İçsel çatışması ve endişesi az, yaşamları şaşırtıcı derecede mekanik insanlar vardır. Sayıları çok
fazla olmasa da hiç beklemediğiniz bir anda onlarla karşılaşabilirsiniz. Bu tür insanlar, onlara düzenbaz gelen dünyaya (deyim yerindeyse) dosdoğru olan kendilerini
uydurup yaşamaya devam etmek için ne denli zahmet çektiklerinin ayrımında olmazlar. Kendilerinin
doğal, dürüst ve hiçbir hileye başvurmadan yaşadıklarına inanırlar, şüphe duymazlar. Ve bu yaşamın
içinde aniden parlayıveren özel bir ışığın aydınlığında, yaşamlarının yapaylığını görünce, ciddi ve
dramatik bir kırılma yaşarlar. Elbet ölene dek bu ışığı hiç görmeden yaşayan ya da gerçeği
görmelerine rağmen farklı bir şey hissetmeyen, kutsanmış (bundan başka bir ifade tarzı bulamıyorum)
insanlar da az değildir.