Ergenlik döneminde okuduğum ve bitirdiğim güzel bir kitaptı. Çok etkilenmiştim hayal gücünün geniş olduğu ve aşkı içine kattığı için çok duygulanmıştım ortadan sonlarına doğru. Ergenlik dönemi duyguların gelişmekte olduğu ve dolayısıyla da etkin olduğu bir dönemdir. Bu yüzden olsa gerek bitirdiğimde etkisinden çıkamadım...
Güzeldi.
Kitap anlaşılır bir şekilde yazılmış. İlk sayfalarda okuyucuyu salak yerine koymuş gibi bazı şeylerin sürekli tekrarlanmasından sıkılmış olsam da kitabın devamındaki sayfaları heyecanla okudum. Ve son sayfalar ; en heyecanlı kısmı bence.
Konu yok. Cinsellik desem zaten bunun için yazılmış gibi ama anlatım berbat. Verdiğim paraya acıdım. Ultra zengin bir kız... Uçuk bir hayat. Cidden beni çok sıktı. Kadına şiddet var, kadın bu adama aşık oluyor. Yani öyle sahneler var ki yok artık diyorsunuz. Yazar ergen falan sanırım. Bu tarzda yazmaya devam ederse yazık olur. Gerçek hayata dön. Beğenmedim.
Belalı KorumamCorleonis Canan A. Düzgan · Postiga · 2015142 okunma
Bir gün birlikte küçük bir insan yaparsak, adını Urel koyalım mı? diye sordum çekinerek.
Kurtarıcı erkeğim bana aşkla baktı ve dudaklarıma güzel bir öpücük kondurup “ilk küçük insanımızın adı Urel olacak, diyerek gülümsedi.”
Sessizce “Hissettiklerinin ne olduğunu biliyor musun? Kalbinin hızlanması,bacaklarının tutmaması, başının dönmesi, karnında kelebeklerin uçuşması ve o deli heyecan…” diye başladım sözlerime.
Ona anlatıyordum. Ama ben de içinde bulunduğum durumu ona anlatırken daha iyi anlıyordum. Ben kendi anlatışımla ona aşık olduğumu daha iyi kavrarken, onun da anlaması için uğraşıyordum.
Sessiz ve utangaç bir şekilde benim sözlerime devam etti. “ Sürekli onu görme isteği, yanında olup ona dokunma , kendini sadece onun yanında huzurlu ve güvende hissetme… Onu… Öpme isteği…diye utanarak sözlerimi tamamladı.
Kolundan tutup, onu kendime çektim ve ona sıkıca sarılırken, kulağına “İşte bunun adı Aşk…” diye fısıldadım.