Coşkuyla Ölmek
Hayat akar, yol ve yön değiştirir derler, insan değişir yol ve yönelim değiştirir derler. Bütün bunlar bence meselenin değişmesi, ortadan kalkması veya artık mühim sayılmamasıdır. Yoksa ne hayat gibi muhkem bir şey akar, ne sana bakıp da yol yön değiştirir. İnsanı ahret bile değiştiremez. Zebani dilini çekmeye gelse kişi ancak ahlakının elverdiği ile seslenir de aman diler. Gençken duyulan keder sonra hangi şifalı suyu buldu da içti? Hangi su, lekeleri çıkardı? Yaşamaya alışan köşesine çekildi; feryat edene, başka türlü söyleyene, sokaktaki köpeğe havlayan bir ev köpeği kadar olmadı. İnsan zaten dertli değildir, derdin kendisidir. İnsan öyle büyük bir derttir ki bu büyüklükte bir şeyin kendine sığacağını aklına getirmez de bunu dünyanın, hayatın derdi sayar. Hayat, o durgun, kibirli suyunda kendisine bakan bu çirkin heyulaya bakıp bakıp ''Bu heralde benim'' der. Bu dert de ona yeter.
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
"İnsan zaten dertli değildir, derdin kendisidir."
Şule Gürbüz (Coşkuyla Ölmek)
Ah kendimi göremediğim yerler, beni nerde, ne vakit görülür edecek, meraktayım.
Coşkuyla Ölmek
Şule Gürbüz
Ben kendimi ömrüm boyu, neden bilemem, aslını bilemem, sebeplerini bilemem, bir kusur timsali olarak gördüm.Hep eksik ve kırıktım da tamlanamazdım.Hep yarım ve yanlış anlamadaydım da doğrulamazdım.
#Coşkuyla Ölmek#ŞuleGürbüz
Kalp gözün maşallah açık ama o da ileri derece hipermetrop. (ŞULE GÜRBÜZ / Coşkuyla Ölmek)
♤Eksiklik duymayan tamlığı nereden bulacaktı?
♧Coşkuyla Ölmek
Şule Gürbüz
Veronika Ölmek İstiyor ~PAULO COELHO~
O kızcağız öleceğini bildiği için bu müzikleri tüm ruhunu vererek çalıyordu. Peki, ben de ölmeyecek miyim? Benim ruhum nerede? Kendi yaşamımın müziğini böylesi derin bir coşkuyla çalabilecek bir ruhum var mı?
Nerede benim ruhum? Geçmişimde. Sürdürmeyi hayal ettiğim yaşamda. Ruhumu nerede bıraktım biliyor musunuz? Güzel bir evim, iyi bir kocam ve işim olduğu ve bunlardan kurtulmak istediğim halde buna cesaret edemediğim yerde hapis bıraktım ruhumu.
Çok üzgün olduğunu söylemek üzülememenin tercümesiydi (...) hakkı ile ıstırap çekemiyorum demekti. (ŞULE GÜRBÜZ / Coşkuyla Ölmek)
Hayat ve Ölüm
Hayat ve Ölüm
Prof. Dr. Mahmud Kaya
Hayat ve ölüm, bir hakikatin iki yüzü ya da bir bütünün iki parçası. Birbirini çağrıştıran bu kavram çiftinden hayat, varlık sahnesine önce çıkmakla birlikte doğumdan itibaren ölümün tehdidi altındadır ve bu yüzden de ölüm insanoğlu için daima korku ve endişe kaynağıdır. Özellikle ölmek için doğduğuna inandığı
Onlar hayattan değil şartlardan iğreniyorlardı. Ben bütün şartları sıyırdığımda arta kalandan iğreniyordum. tabakta kalandan değil ya da önüme konandan değil, tabağın kendisinden...
ŞULE GÜRBÜZ / Coşkuyla Ölmek
Galip Çağ Önerileri
1) Peyami Safa - Yalnızız ✅
2) Stefan Zweig - Merhamet
3) Sabahattin Ali - İçimizdeki Şeytan ✅
4) Ivan Sergeyeviç Turgenyev - Babalar ve Oğullar ✅
5) Ahmet Hamdi Tanpınar - Huzur ✅
6) Anton Çehov - Altıncı Koğuş ✅
7) Oğuz Atay - Tutunamayanlar ✅
8) Samuel Beckett - Godot'yu Beklerken ✅
9) Hüseyin Nihal Atsız - Ruh Adam ✅
10) Dostoyevski -
Maintenant III: Oscar Wilde Yaşıyor
1913 yılı, 23 Mart gecesiydi.
Eğer o kış akşamı hâlet-i ruhiyemi anlatmak isteseydim derdim ki hayatımın en kayda değer anlarıydı. Hayatımın acayipliklerini sunmak istiyorum size, doğasını garipliklerimin; tiksinç doğamı, beni daima doğru bir yola sevk olmaktan alıkoysa da asla hiçbir şeye değişmeyeceğim doğamı: bazen dürüst kıldı beni, bazen
coşkuyla ölmek.. bitirmeye kıyamıyorum da kendime kıyıyorum. ne okumalı ne yazmalı, ara vermeli diyorum. halbuki ara da yetmez bütün hepsini en arka raflara dizmeli. ya da bilmem ki kim ızdırap çekmeye niyetli ona vermeli.