Açık açık söyleyeyim; beğenmedim. Füsun ile Kemal'in bir türlü kavuşamaması, Füsun'un gereksiz kapris ve tripleri, Kemal'in her şeyden kendine bir pay çıkarması, her şeyden incinmesi vs. o kadar çok şey var ki...
Bir insan neden 8 sene boyunca birinin evine sadece onu görmeye gider? Neden yaptığı hırsızlıkları övüne övüne anlatır? Bu hırsızlıkları bilenler neden ses etmez? Aklıma geldikçe yazıyorum da bunlar yaz yaz bitmez.
Tamamen zorlama, kitapta eleştirdiği o klasik Türk filmleri gibi başından sonu belli olan fakir kız-zengin oğlan hikayesi okudum. Bir tek araba çarpıp kör olmadılar.
Kitabın neden beğenildiğini çok iyi anlayabiliyorum. İnsanlar kavuşulamayan, acı çekilen aşk hikayelerini severler. Bu da tam olarak öyleydi. Orhan Pamuk ve popüler kültür popülizmi tamamen.
Elimden geldiğince spoiler vermemeye çalıştım ama sonuçta bir inceleme yazıyorum ve beğenmediğim şeyleri söylemem gerekiyordu.
