Şöyle der Kierkegaard: "Kırdaki otu izle; ki o bugündür." Yarından kaygısızdır kırdaki ot, gökteki kuş. Susmasını bilir, zamanını bekler. Ama insan bilmez susmayı, beklemez zamanını, ertesi günü düşünür, orada yaşar. Yine Kierkegaard'nun deyişi ile: "Kaygı nedir? Ertesi gündür."