İnceleme yazmayı pek düşünmüyordum, okumak istediğim eserlerin incelemelerini de okumam çünkü bir esere başlarken olumlu ya da olumsuz bir önyargıyla değilde, kendi zihin berraklığımla objektif olarak başlamak isterim. Ama bu eser hakkında bir şeyler yazmak içimden geldi. Kitap, Suriye’de halkın Esed rejimine başkaldırmasını, özgürlükleri için her şeyi göze alan mücahidleri, savaşın en acımasız yanlarını ve o anlara kendi bizzat tanık olan gazeteci yazarın gözünden aktarılıyor. Dili çok akıcı, olay örgüsü çok iyi işlenmiş. Beni en etkileyen yanlarından biri de hayatı, hayalleri, aşkları, umutları yok olan,bombalar arasında ölümü ensesinde hissederek yaşayan, çocukları gözleri önünde ölüme yürüyen anneleri, kamplarda yaşama tutunmaya çalışan insanları, yazarın kendi gözünden yaşadıklarını aktarması oldu. Rejimin baskısı, saldırıları yetmiyormuş gibi Suriye topraklarında etkisini göstermeye başlayan İŞİD militanlarına da karşı dik duran gözü kara mücahidlere, davalarına sahip çıkışlarına,
Allah’a olan teslimiyetlerine hayran olmamak elde değil. Bir toplumun genelini yargılamayı doğru bulmamakla beraber ülkemizdeki bazı tepkilere istinaden, savaş uzaktan görüldüğü kadar kolay değil, bu kitaptan sonra daha da iyi anladım.
İnsan yaşamadığı acıyı anlayamaz.
Dünyada yaşanan bütün acıların ahirette karşılığının olduğunu bilmenin ümidi ve bir
nebze de olsa teskiniyle iyi okumalar dilerim.
Samet Doğan'nın kaleminden dökülen bu kitap, tamamen kendi yaşadıklarını edebi ve akıcı bir dille yazmış. Öyle ki elimden hiç düşmedi gittiğim her yerde okudum Herkesin okuyup anlayabileceği bir kitap...
Şiddetle tavsiye ediyorum.
Okuyun, okutun.
