Ölüm bir köprü değildir, bir geçiş değil; yoktur, çünkü,o, sadece bir simge olarak kullanışlı, tamamıyla farklı ve yalnızca sözde olan bir dünyaya aittir.
"Acıma nihilizmin pratiğidir. Tekrarlayalım: Bu depresif ve bulaşıcı içgüdü, yaşımı koruyan ve onun değerini arttıran içgüdülerin tümünün önünde engeldir: O, hem sefaletin çoğalticisi hem de sefillik yaratan her şeyin koruyucusu olarak decadence'in ilerleyişinin başlıca araçlarından biridir - acima, hiçliğe inandırır. Doğal olarak kimse hiçlik demez buna: Biri ahiret der, diğeri Tanrı, biri hakiki yaşam, diğeri Nirvana, günahtan kurtuluş, kutsanmışlik..."
Nietzsche, Deccal, s. 13.