Karanlığın Esirleri 1. Basımın yarısına gelmiş bulunmakta. 180 sayfalık bir kitaptan bu denli alıntı yapılabilmesi, Twitter dahil çoğu sitede cümlelerimi görmek çok güzel bir duygu. Okuyan, destek olan herkese teşekkür ederim. Şimdi sıra 1. Basımı komple bitirmekte. Gerilim korku kategorisinde büyük bir Türk yazar olmak adına uygun adım ilerliyorum, umarım hedefime ulaşırım. Tekrar teşekkür ederim 🔥🙏🏽
Son defa çekiyorum yokluğunu içime
Ve de son satırlarımı yazıyorum sana
Üstümde dinmeyen bir kahır
Yürüyorum ne idiği belirsiz yollarda
Çiseliyor yağmur gözlerime
Bir yenilgi edasıyla yükseliyor çığlıklarım
Peşimde feri sönmüş sokak lambası
Birini anımsatıyor tükenen ruhuyla
Duvarların ardına saklanıyor geçmiş
Enkazının tozuyla taşıyor
Gözüme yaş ,gönlüme sızı olan insanları seviyorum çünkü bana hayatı öğrettiler .
Sarılmak için can atarken bana sarılmayan insanları seviyorum çünkü bana herkese sarılmamalı bir insan demeyi öğrettiler .
benim güldüğüm şeylere gülmeyen insanları seviyorum çünkü herkesle gülünemeyecegini öğrettiler .
dertleşmeye kalktığımda sadece cümlelerimi
"Kendimi uzun uzun anlatmak ve susmak arasında gidip geliyorum çoğu zaman.
Hiçbir zaman tam anlamıyla hissettiklerimi anlatamayacağımı, anlatsam bile anlaşılmayacağımı bildiğimden susmayı tercih ediyorum.
Hatta içimde biriktirdiklerimi kendime bile anlatmıyorum.
Yazıp yazıp siliyorum hep, cümlelerimi toparlayamıyorum.
Bir şeyler yolunda değil biliyorum fakat inatla her şey yolundaymış gibi davranıyorum.
Bazen düşüncelerim arasında kayboluyorum ve bazen de düşünmekten kaçıyorum.
Böyle nereye kadar devam edecek diye sormuyorum artık kendime.
Çünkü cevabını bilmiyorum.
Sadece bir köşeye çekiliyor sessizce yolunda gitmeyen ne varsa bir an önce son bulmasını bekliyorum.. "
Beni, bencilliğimin ve önyargılarımın zirvesinde hissettirip asıl kelimelerimi ve cümlelerimi gözaltında tutuyorlar. X tipi cezaevi bu, çünkü bir cebircinin zihnini ele geçirenler de bilinmiyor. (Rasathane)