Düşüncelerimi çekmeceye kilitleyip çıkıyorum sokağa. Nolur ne olmaz. Biri bir şey sorar, ben de pat diye bu konuda düşüncemi söylemek zorunda kalabilirim, zorunda kalmasam bile patavatsızca düşüncemi dile getirebilirim, bu düşüncemden ötürü başım belaya girebilir. Vay sen, niye ve nasıl öyle düşünebiliyorsun? Ne biliiiim ben! Kafam öyle çalışıyor herhalde.
Sayfa 149 - BilgiKitabı okudu
Beklenen bir ölüm bu. Mezarı hazır, hemencecik gömülüyor. Dedelerin ölümü gayet doğal bir şey ve fakat onun yokluğu akıl alır gibi değil.
Giderek alışıyoruz dedesizliğe. Dedeler bir gün unutuluyor ve biz salaklığımızı koruyoruz. Hatta gün gelip şunu düşünebiliyoruz:
Dede gerçekten var mıydı, yoksa onu biz mi uydurduk?
Sayfa 93 - BilgiKitabı okudu
Vergi çok saçma bir şey! "Ufak köyde vergi sıkça toplanır" diyor bir bulgar atasözü. Bundan bulgarların da vergi denen şeyden bezdiği ve vergi denen şeyin özünde devletin sıkıştıkça halkın sırtına binmesi, hatta kimi devletlerin sıkışmadığı zamanlarda da bu sırta binişten cinsel bir keyif alarak, binmeyi alışkanlık haline getirmesi olduğu özümleniyor.
Sayfa 110 - BilgiKitabı okudu
Reader Follow Recommendations
Bu saf keriz düşüncelerim zamanla olgunlaştı, ödediğim vergilerin hiç de benim düşünüldüğüm gibi kullanılmadığını, çarçur edildiğini, teşvik meşvik adı altında kimi adamlara benim paramla gerdeğe girme şansı tanındığını fark ettim.
Daha sonra giderek yepyeni vergiler türedi, geçiçi diye konulan vergiler kalıcı oldu. Benim parayla gerdeğe giren tip işin zevkini almış olmalı ki canı hep ondan ve daha fazlasını ister oldu; bu gidişle sonunda kendisine karı bulmamızı da isteyecek
Sayfa 108 - BilgiKitabı okudu
Yanlış bir yerde, yanlış bir zamanda, yanlış biriyle bulunuyorsan, başına doğru dürüst bir iş gelme olasılığı yoktur. İki yanlış bir doğruyu götürse de üç yanlış su götürmez. Aralarında tartışma çıkar yani, suyu sen götürücen ben götürücem derken suyun götürülmesi konusu tamamen unutulur.
Sayfa 35 - BilgiKitabı okudu