Özge Nur
@cyclebreaker
Tümüyle mahvolup gitmeden önce, içimdeki insanı bulabilirim.
Dostoyevski
54 okur puanı
Ekim 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
İncinmişlikler 'boş verilerek' geçiştirilemez... Onarılarak düzeltilir... Bir incinmişliğin onarılması için önce onun görünür hale gelmesi gerekir.
Bir incinmişliği anlamadan, incinen kişiye tavsiyede bulunmak bireye anlaşılmadığını hissettirir... Tavsiye doğru olsa bile...
Duygusunun anlaşıldığını hisseden kişi kendini güvende hisseder...
Okur Takip Önerileri
Affetmelerin içinde en zoru, affedilmeye ihtiyaç duymayanı affetmektir...
Geçmişte davranışları suçlanarak düzeltilmiş kişiler, suçlanmaya karşı hassastır. Suçlanacaklarını hissettiklerinde öfkelenirler. Bu 'suçluluk psikolojisi' diyerek geçiştirilerek bir durum değil, suçlulukla hassaslaştırılmış kalbin yeni suçlanmalara karşı yaşadığı acının reddidir. Saldırganlıkları, bu acıyı duymamak için acıyı uyandıran kişiyi durdurma çabasıdır.
Birçok kişi, çocuklukta yanlış davranışlardan aşağılanarak, azarlanarak, suçlanarak ve değersiz hissettirilerek uzaklaştırıldığı için; yetişkinlikte, bir yanlış davranışla karşılaştığında o davranışın yanlışlığının farkındalığı ile değil, çocuklukta yaşadığı kötü hissin yeniden uyanıp içini huzursuz etmesiyle yanlıştan kaçındığının farkında değildir.
Gün geçtikçe çocuksu heyecanımı yitiriyordum...
Ağırlaşıyordum...
Ağırlaştıkça, etrafımdaki yetişkinler bu ağırlığa isim koyuyordu; olgun olmak...
Halbuki çocuksu duygularımı yitiriyordum... Hatalar karşısında kendimi suçlu hissettikçe sanki masumiyetimi kaybediyor, adım adım bilinçaltımda suçluluk duygusu biriktiriyordum...
Farkında olmadan, yetişkinler tarafından suçlanarak, suçlanmanın verdiği kötü hisle doğruyu bulmaya yönlendiriliyordum...
Benim yetiştiğim coğrafyada, çocuk bir yanlış yaptığında, yetişkinler ona kendini kötü hissetmesin diye yardımcı olmaz, "Korkma, bir şey olmaz, hadi git, oyununa devam et..." demez, aksine bir daha yanlış yapmasın (!) diye üstüne gider, ona kendini kötü hissettirmek için ekstra çaba harcarlardı... Bunun işe yarayacağı düşünülürdü... Çocuk, hatası karşısında 'kendini ne kadar kötü hissederse' o hatayı bir daha tekrar etmez diye inanılırdı...
"Kendini sevebilmek için önce sevilmeye değer olduğunu fark etmelisin. Sevilmeye değer olduğunu fark etmek için de kendini affetmelisin... Kendini affetmedikçe kendini sevemezsin..."
Ama önce kendini sevmelisin. Kendini sevmedikçe başkasını sevemezsin.