Bütün gözyaşlarını toplasam kirpiklerden
Bütün silahları bir meydanda yaksam
Sonra çıkarıp mezarlardan ölüleri
Dili göğe değen ateşlerin çevresinde
Öperek kaybolmuş zamanları gövdemle
Bütün acıları aşka çevirsem
Olmazsa gidip o çocuklarla dağlarda ölsem...
Şükrü Erbaş
Şiir söyleyecektin! Ölüm ölümdü, bu dert, bu gam da neyin nesi! Memleketinin özgürlük şiirini söyleyecektin, çaresizliğin, zavallılığın, yoksulluğun, güzelliğin şiiriní... Ve şiirin sesi, senin sesin, naçar, mazlum yurdunun sesi dağlarda koyaklarda, şehirlerde köylerde, ovalarda yaylalarda yankılanacaktı. Düğündü bu. Ölümün gölgesi altında şenlikti...
Şiir lazımdı...
"Dostlar selam vermez, kardeş ve baba sormaz
Yitirdik yolu, ah, bilmem ne yana gitsem
Allah'ım! Irmakta susuzluktan mı ölsem...
Dağlarda ölsem
Bir dağ kovuğuna daha çok küçük yaşları
Alıp çıkarsam ayrılıklardan o çocukları.
Götürüp gün ışığı ile yıkasam yüzlerini
Acılarını rüzgara tutsam bir zaman.
Gövdeleri yufka ekmekler kadar ince
Parmakları anılarda salkımsöğütler
Saçlarına yağmurlardan taraklar vursam
Sonra alıp bir soba başında ısıtsam
Bu bahçedir desem bu ev bu yatak
Bu ılık minderi anne yüreğinin
Bu bitkin bir babanın karıncalaşmış sesi
Evlerden sokaklara sokaklardan evlere
Seni bekliyor bütün oyunlar
Bütün mevsimler seninle ilkyaz
Hiçbir türkü keder vermeyecek artık
Hiçbir pencereden kötülük gelmeyecek
Bütün gözyaşlarını toplasam kirpiklerden
Bütün silahları bir meydanda yaksam
Sonra çıkarıp mezarlardan ölüleri
Dili göğe değen ateşlerin çevresinde
Öperek kaybolmuş zamanları gövdemle
Bütün acıları aşka çevirsem
Olmazsa gidip o çocuklarla dağlarda ölsem. Şükrü Erbaş
"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."