SPOİLER BULUNUYOR!
Kitabı elime alıp okumaya başladığımda dünya ile olan tüm bağlantım kesiliyor. Her şey susuyor ve sadece kitap konuşuyor. Son sayfasına kadar kendine sürükleyen ve merak duygusunu ayakta tutan bir kitap oldu.
Kitapta Marin'in çocuğunu kaybettikten sonra kocası Derek'e karşı aşırı bağlılığı ve kaybetme korkusu anlaşılır ama Kenzie ne kadar haksız ve yanlış olsa da ben onunla da empati kurmaya çalıştım. Babası onu terk ettiği için kendinden yaşça büyük erkekler ile birlikte oluyor, bunu anlayabilirim ama evli olmalarındaki sebebi çözemedim. Aşırı yalnız, parasız ve duygusal açıdan yaralı oluşu ondan nefret etmeme engel olsa da duyarsız ve düşüncesiz davranışları da onu sevmeme engel oldu. Sonu onun için hak etmeyeceğiz kadar iyi olsa da kötü bitmemesine sevindim.
Marin'in içinde kaybolduğu girdap oldukça güzel anlatılmıştı. Ani kararları, aydınlanmaları, korkusu, panik, endişe vs. oldukça güzel anlatılan derin sayılabilen bir karakterdi. Kendisini okumak oldukça zevkliydi.
Sal'in sert kişiliğinin altındaki yumuşak ve hassas kişiliği onu ne kadar tatlı gösterse de ondan Sebastian'ı kaçırdığına dair şüphelendiğimde tüm bu duygu yok oldu ve haklı çıkmak da bir o kadar yaralayıcıydı. Daha iyisi olabilirdi Sal için, keşke Marin'den para isteseydin. Onun sonu Julian için daha iyi olurdu.
