(Atatürk'ün tavsiyesidir)
_İnsanların zihinlerini karıştırmayı çok seven diktatör ile yönetilen bir ülke var. Bu ülke dünyadır; bu hükümdar Allah'tır; vekilleri din adamlarıdır; uyruğu insanlardır. Bu hükümdar, bilinmek, sevilmek, itaat edilmek istiyor. Ancak hiçbir zaman kendisini göstermiyor ve her şey hakkında edinilebilen bilgiyi
Soylu denen kimselere, altınlar elmaslar içinde yaşayanlara, aylaklara ya da süsten geçinenlere, bu hoş keyifleri körükleyip beslemekten başka işleri olmayan bu insanlara bu kadar bol keseden varlık dağıtan bir toplum haksız ve nankör bir toplum değildir de nedir? O toplum ki, kendini asıl yaşatan çiftçinin, kömürcünün, arabacının, marangozun, işçinin dertleriyle kaygılanmaz, hiçbirine acımaz. O toplum ki, insafsız bencilliği içinde, daha fazla iş, daha fazla çıkar sağlamak için, emekçi insanların gençlik gücünü kıyasıya harcar.
İNSANI ANLAMAYA ÇALIŞAN ŞAİR: İLKAY COŞKUN
fatihtezce EYL 7, 2022
+Uç İlkay Coşkun’un 7.kitabı. Şair, bu kitabına ağırlıklı olarak 2016 sonrası şiirlerini alsa da 2005 ile 2020 arasında yazdığı şiirlerini de serpiştirmiş. Gözde, Gaye, Vefa, Hüzün, Vatan, Tekerrür, Küçürek olmak üzere 7 bölümden oluşan +Uç, 2020 yılında KDY Yayıncılıktan aynı anda
Ah şu insanlar yok mu Doktor Watson.
Daha alçak ,daha nankör bir varlık yoktur herhalde .
Sayfa 42Kitabı okudu
Ah şu insanlar yok mu Doktor Watson. Daha alçak, daha nankör bir varlık yoktur herhalde.
İnsan tabiatının kötü tarafına dair
Kur’an’ın açık beyanına göre insan tabiatında iyilik kadar kötülük de verilidir, yani her ikisi de yaratılıştan gelir. Şems 91/7-8. ayetlerdeki “ve-nefsin ve-mâ sevvâhâ fe-elhemehâ fücûrahâ ve-takvâhâ” şeklindeki ifadeler belki de bunun en açık delilidir. Burada zikri geçen “nefs” kelimesi tasavvuf geleneğinde “şeytanın işbirlikçisi” olarak
Kıyamet Günü, Diriliş Ve Hesap Verme...
“O gün Sûr’a üflenir; Allah’ın dilediklerinden başka göklerde ve yerde kim varsa kıyametin dehşetinden çarpılıp cansız yere serilir. Sonra sûra bir daha üflenir; bir de bakarsın ki, bütün ölüler dirilip kabirlerinde ayağa kalkmış, merak ve endişe içinde etraflarına bakınıp duruyorlar.” (Zümer Sûresi, 68)
“Yeryüzü Rabbinin nûruyla aydınlanır. Kitap
Soylu denen kimselere, altınlar elmaslar içinde yaşayanlara, aylaklara ya da süsten geçinenlere, bu hoş keyifleri körükleyip beslemekten başka işleri olmayan bu insanlara bu kadar bol keseden varlık dağıtan bir toplum haksız ve nankör değildir de nedir? O toplum ki; asıl kendini yaşatan çiftçinin, kömürcünün, arabacının, marangozun, işçinin dertleriyle kaygılanmaz, hiçbirine acımaz. O toplum ki; insafsız bencilliği içinde, daha fazla iş, daha fazla çıkar sağlamak için emekçi insanların gençlik gücünü kıyasıya harcar. Zavallılar yaşlandılar-hastalandılar mı, ellerinde avuçlarında bir şey kalmadı mı, iş başında sabahladıkları günler, gördükleri önemli bunca iş unutulur. Bütün bunlara karşı toplumdan gördükleri ödül açlıktan ölmektir.