Tıpkı daldan dala sıçrayan serçeler gibi düşünceden düşünceye atladığı için, daha üçüncü cümlede başladığı noktayı unutuyor, büsbütün başka mevzulara dalıyordu.
Acılara Tutunmak
Acı çekmek özgürlükse
Özgürdük ikimiz de
O yuvasız çalıkuşu
Bense kafeste kanarya
O dolaşmış daldan dala
Savurmuş yüreğini
Ben bölmüşüm yüreğimi
Baş kaldıran dizelere
...
Sayfa 47Kitabı okuyor
Savaşla ilgili en büyük ironilerden biri de bu, insanın insana sırt çevirdiği yerde bile doğa başkaldırmıyordu. Çok güzel bahar günlerinde geçen kabuslar yaşıyordum: Kuşlar daldan dala atlayıp böcekleri avlarken, diğer kuşlarla cilveleşirken diğer tarafta yerde, çamur içinde küçük çocuklar ölü yatıyorlardı.
Sayfa 116 - Say Yayınları, 1.Baskı 2009 İstanbulKitabı okuyor
Acılara Tutunmak
Acı çekmek özgürlükse, özgürdük ikimiz de.
O yuvasız çalıkuşu, bense kafeste kanarya.
O dolaşmış daldan dala, savurmuş yüreğini.
Ben bölmüşüm yüreğimi, başkaldıran dizelere.
Biz, "söylemiyoruz"ama "söyleniyoruz". Konuşmuyoruz ama, mırıldanıyoruz. Biz niye böyleyiz? Genelde "sessiz"leştik. Bizdeki sessizlik, iyi huylu olmaktan mı kaynaklanıyor, yoksa içinden geçeni söylemeye, çekinmekten mi?.. Daha kötüsü, korkmaktan mı?.. Yoksa hiç günah işlenmezse, sevap işlenmese de olur sanmaktan mı? Ya aydın kişi sıfatı yakıştırılanların sessizliği, neden ola ki?
Hiç günah işlemeyen, kendisini toplum görevini yapmış sanıyor. Hiç sevap işlememiş olsa bile... Oysa Dante'nin Cehennemi'nde, hiç günah işlemeyen de, cehenneme atılıyor... Hiç sevap işlemedikleri için.
Toplumumuzda, "sıkıntılı insan" oranı yükseliyor. Bu nedenle, konuları daldan dala atlayan kitapları, yazmak kolaylaştı, okumak da...
Örneği, elinizde..
Aydın Boysan
İstanbul 2005
Sayfa 7 - SunuşKitabı okuyor
Yıldızların tepesine konsaydım, ışık olsaydım, olsaydım da kuş olsaydım, damdan dama, daldan dala konsaydım.
Sayfa 221 - Can ÇağdaşKitabı okudu
Kafamın içinde kocaman bir ağaç ve küçücük bir maymun var. Daldan dala zıplıyor, onu evcilleştiremiyorum.
Murat Menteş
