“Şah mat.” Mükemmel bir kitap okudum :) hâlâ adrenalini damarlarımda hissediyorum. Kitabın ilk yarısından biraz fazlasını kafamdaki ince bir ses tonu ile okuyordum, bir sayfadan sonra gözlerim kocaman açılmış ve “yok canım” derken buldum kendimi :) sonrasında ise daha kalın bir ses tonu ile okumaya başladım.
Psikoloji, polisiye, edebiyat, hangi katagoriye isterseniz yakışacak bir ters köşe diyebilirim.
Lana, psikolojik sorunları olan ve cinsel kimlik karmaşası yaşayan, sırları olan bir genç kız. Aynı zamanda okul hayatında da çok başarılı olan biri. Annesinin ölümü ve vasiyeti üzerine birilerine yardımcı olabilmek için hem okuyup hem de çalışmak durumunda kalır. Ve hikaye çalışmaya başladıktan sonrasında gelişir.
Okumanızı şiddetle tavsiye ederim.
Anna Karenina’yı bir kez daha izledim. Filmin başında açtığım Carmenere üzümü ağırlıklı sek kupajı mideme indirirken şarap olmazsa elimi bile sürmeyeceğim Parmezan peynirinin, her birini yaklaşık birer gram halinde kestiğim parçalarını birer ikişer yoğun sek şaraba katık ediyorum.
Filmin sonunda ağzımda Parmezanın buruk tadı, damarlarımda
Sıyrıl gerçeklerden. Tutsağısın, gerçek bildiklerinin. Bazı kitapları kılcal damarlarımda hissediyorum. Ferit Edgü anladıklarım ve anlayamadıklarımla bir şövalye benim edebi koleksiyonumda. Her cümlesinden bir anlam soyuyorum, zihin bıçağımla. Bıçak soydukça sivriliyor, erişkinleşiyor. Zihnimi daha keskin daha olgun anıyorum, her cümlenin ardından. Öyle bir hal alıyor ki sonunda keski zihnim aklımı kanatıyor. Damlayan kanlar aklımın her yerinde izler bırakıyor. Dokunun, ellerinizde bu kurumuş kanı hissedin. Bir kaç sayfa Edgü teneffüs etsin ciğerleriniz. Hayatınız ırak kalsın ucundan. Yeni bir yol bulun kendinize. Biraz delirin. Biraz intihar edin. Aklınızı ve inançlarınızı delik deşik edin, zihninizle.
Ben yaşadığımı ancak sizinle olduğum zaman hissettim.
Eser seçkinler ve sanatçılar dünyasında geçiyor. Şairler, sanatçılar, siyasal yaşamla çokça karşılaşacağınızı şimdiden belirteyim.
Kitap Kontes Thérésé Martin'in, Jacques Dechartre ve Robert Le Ménil ile olan ilişkilerini anlatmaktadır. Okurken aşkı, doyasıya tutkuyu, aldatmaları, bolca kıskançlığı göreceksiniz.
Eserdeki kişi çokluğundan dolayı bir isim karmaşası içerisine düşerken buldum kendimi. Başlarda bu durumu ilk sayfaların verdiği bir şey sanmıştım ve karakterleri tanıdıkça onların arasına sızabilirim diye düşünmüştüm fakat bu yoğunluk kitap bitene kadar sürdü. Karakterler ardı ardına bir göründü bir kayboldu. Bu nedenle onlarla bütünleşebildiğimi hissedemedim. Bu durum kitabı okurken yordu beni. Bunlar dışında okurken sıkılmadığımı söyleyebilirim. Aşağıya severek okuduğum birkaç alıntı bırakacağım.
Keyifle okumanızı dilerim...
"Yalnız benim yüzümden, yalnız benim için yaşamayışın acı veriyor bana. İstiyorum ki bütünüyle benim olasın, isterdim ki geçmişte bütününle benim olmuş bulunasın."
"Seni seviyorum. Her şeyi senden dolayı seviyorum. Üzerine pek az ağırlık vererek bastığın toprağı seviyorum. Seni görmeme yarayan ışığı seviyorum. Ciğerlerine çektiğin havayı seviyorum. Benim avluya eğilen çınarı seviyorum, çünkü onu gördün sen."
"Bunu daha önce de söyledim ben sana. Öteki kadınlar gibi değilsin sen. Sende bir zehir var, bu zehirden verdin bana, içimde, damarlarımda, her yanımda hissediyorum onu. Seni niye tanıdım sanki?"
sevgili arkadaşlar merhaba,
nobel edebiyat ödülü sahibi rabindranath tagore'dan gitanjali-ilahiler kitabı tahlili ile beraberiz. kitap kısa ilahiler, şiirler ve allah'a olan seslenişlerden oluşuyor. mükemmel ve hakikat dolu alıntıları kaçırmamanızı tavsiye ediyorum. aşağıya ekliyor olacağım... ek olarak kitabın çevirmeni de yakından tanıdığımız;
Onca zenginlik içinde yoksulluk varken!
Yani ne yazacağımı bilemiyorum, sadece bir boşluğa düşmüşte her yanım zifiri karanlıkla çevrili bir ruh hali içindeyim. Bulunduğu yerden bir adım bile atamayıp öylece boş gözlerle önüne bakan bir psikolojik durgunluk haline geçmiş gibi hissediyorum.
Anlatımın fevkaledeliği, her sayfasından taşan sevinç, neşe, hüzün, birliktelik, dayanışma, dostluk, çocukluk, olgunluk, hayatın sillesini yiyen kahramanlar, yaşanmışlıklar, geride bırakılışlar, ileriye umutlu bakışlar, farklı inançlar ve hayatlar, duygular insanı sarmalarcasına içine işliyor ve bir rehberi izler gibi vitesi boşa alıp tüm benliğinizle cümlelerin izinden sayfaların peşinden peşi sıra koşuyorsunuz, duruyorsunuz, yürüyorsunuz, tekrar koşuyorsunuz.
Okurken biran yüzünüz gülerken, sonra melankolik olabiliyorsunuz. Açıkcası beni etkileyen, bir süre öyle okuduğumu hazmetmeye iten, o duygunun damarlarımda dolaştığını hissettiren bir kitap oldu.
395.jpg){kind=small}