“Yalnızlık derinleşiyor. Sezgilerin de sardunyaların kokusuyla, dolunayla ve olgunlaşan acıyla derinleştiğini hissediyorum. Acı içime işliyor, jilet gibi keskin; kopkoyu bir kan dolaşıyor damarlarımda.”
Sayfa 185
Hep aynı şeyi arıyorum. Kendimi. Kirli geçmiş bir adım arkamda, soluğunu ensemde hissediyorum. Damarlarımda hafızamdan süzülen zehir dolaşıyor. Gün batarken yine ona, oraya, şehre döneceğim. Mıh gibi hayatıma saplanmış, biliyorum.
Hep KitapKitabı okudu
Sadece burada yabancı olduğumu hissediyordum, bir bilinmezin içinde müthiş bir şekilde özgür kaldığımı, hiçbir amacımın söyleyecek bir sözümün, kimseyle bir bağımın olmadığını fakat etrafımı saran bütün bu karanlık yaşamı damarlarımda akan kanım kadar yoğun hissediyordum.
Sayfa 12Kitabı okudu
Böylesi değişimlerin bir açıklaması var mıydı? Bir anda satırlar arasından bir dünya doğmuştu, sözcükler beni adeta yüzyıllardır arıyormuşçasına titreyerek bana doğru akıyordu; dizeler, ateşten dalga gibi yükseliyor, beni de içine alıp sürüklüyor, damarlarıma kadar işliyordu, öyle ki bu tuhaf gevşemeyi sanki düşte uçarcasına şakaklarımda hissediyordum.
Can YayınlarıKitabı okudu
Beni ateşe verdim...
Yarattığım acıyı hissediyorum
Damarlarımda dolaşan bir zehir gibi
Beni ateşe verdim
Yalnızlık derinleşiyor. Sezgilerin de sardunyaların kokusuyla, dolunayla ve olgunlaşan acıyla derinleştiğini hissediyorum. Acı içime işliyor, jilet gibi keskin; kopkoyu bir kan dolaşıyor damarlarımda.