Peygamberler câhiliye devirlerinde gelir, câhil toplumun içindeki kâbiliyetli şahsiyetleri yetiştirirler. Onları fazîletli, irfan ve İhsan sahibi bir mü'min hâline getirirler. Bu sebeple eğitimcilik âdeta "Peygamberâne Bir Meslek" tir.
Meşguliyeti olmayan beyin kısa zaman sonra gereksiz şeylerle ilgilenmeye başlar. Hiçbir şey yapmayan kişi sıkıntılarını tekrar tekrar çiğniyor gibidir. Bu geviş getirme beyni beslenmediği gibi onu bitirir de.