Kitap Gelsomino’nun öyküsünü anlatıyor. Gelsomino bir sanatçı, tenor. Gelsomino sanatçımızın çocukluktaki adı. Sesi camları kıracak kadar tiz. Öğretmeni ona bu sesin büyük felaketlere ya da harika bir geleceğe dönüşebileceğini söyler ve sesini daha az kullanmasını tembihler. Gelsomino çevreye zarar vermemek ve yanlışlıkla konuşmamak için ağzına mendil bile tıkar.
Günlerce haftalarca konuşamayan Gelsomino, içini dökmek için köyden uzaklaşır açık alanlara gider: Ormanlar, tarlalar, göl kenarları…
Gelsonimo bu sesiyle armut ağacına “düş” dediğinde bile armutları düşürür. Köylüler onun bir ermiş olduğunu ve armutları bile olgunlaştırdığını söylerler. Huzuru kalmayan Gelsomino, çareyi ülkeden gitmekte bulur ve sınırı geçerek dünyanın en tuhaf ülkesine gelir. Bu ülkeye girişte bulduğu gümüş para ile fırına gidip ekmek almaya niyetlenir. Ancak bu ülkede ekmeğe mürekkep, doğruya yanlış, ağlamaya gülmek denilmektedir. Okullarda toplama yerine çıkarma, bölmenin yerine çarpma işlemi yapılırken, öğretmenler de hiç problem çözemez olur. Tembellere gün doğar. Kompozisyon yazımında sözcükleri ters yazma zorunluluğu vardır.
Anlayacağınız, Yalancılar Ülkesi’nde hayvanlar bile yalan söylemeyi öğrenmek zorundadır. Kediler havlar, köpekler miyavlar. Sadece havadaki kuşlar ve sudaki balıklar Kral Giacomone’nin kurallarını umursamazlar.
Gelsomino ülkede edindiği arkadaşlıklar ve kuvvetli sesi sayesinde bu yanlışlığa dur diyen kişi olacaktır. Kitabın sonunda Gelsomino’nun şarkıları da yer almaktadır.
