Heyf, heyf sənə, uşaqlıq! Nə gözəl şey imişsən! Nə çörək fikrinə qalırsan, nə paltar fikrinə qalırsan, nə övlad dərdi çəkirsən, nə bilirsən ki, kasıblıq nədir...
Mən ürəyimi sıxmıram. Qoy avam hər nə deyir desin. Əksər ovqat avam yaxşıya deyir pis, pisə deyir yaxşı. Hələ bəlkə bir az gərək fəxr edək ki, avam bizim üstümüzə gülür.
Sayfa 16Kitabı okuyor
Mən vəsiyyət elərəm ki, mən öləndə məni nə Kərbəlaya aparsınlar, nə də mənə ehsan versinlər. Çünki əgər mən Allah-taalanın xoşbəxt bəndələrindənəm, ehsansız da elə axirətdə üzüm ağ olacaq, yoxsa günahkar bəndəyəm, nə ehsan kömək edər, nə qeyri bir şey.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Heyf, heyf sənə, uşaqlıq! Nə gözəl şey imişsən! Nə çörək fikrinə qalırsan, nə paltar fikrinə qalırsan, nə övlad dərdi çəkirsən, nə bilirsən ki, kasıblıq nədir.
Zeynəb indi bu saat qalmışdı iki divarın arasında: biri o tərəfdən sıxırdı, biri də bu tərəfdən. Nə qədər çalışırdı bu iki divarın arasından bir tövr ilə, bir fənn ilə çıxıb qaçsın, əsla mümkün olmurdu.
Sayfa 129 - Qanun NəşriyyatıKitabı okudu
Heyif, heyif sənə, uşaqlıq! Nə gözəl şey imişsən! Nə çörək fikrinə qalırsan, nə paltar fikrinə qalırsan, nə övlad dərdi çəkirsən, nə bilirsən ki, kasıblıq nədir.
Sayfa 113 - Qanun NəşriyyatıKitabı okudu
Fələkin zülm oxunu dəf etmək üçün Allahın iradəsindən yaxşı qalxan (vasitə) yoxdur.
Sayfa 121Kitabı okudu
Heyif, heyif sənə, uşaqlıq! Nə gözəl şey imişsən! Nə çörək fikrinə qalırsan, nə paltar fikrinə qalırsan, na övlad dərdi çəkirsən, nə bilirsən ki, kasıblıq nədir
Sayfa 113Kitabı okudu
Oğul qədri bilən anaya, gəlin qızdan irəlidir.
Sayfa 64Kitabı okudu
İndi dünyada qayda belədi ki, birisi ucadan alçağa yenə, dövlətlilikdən kasıblığa düşə, söhbəti həmişə aparıb çıxardacaq keçən günlərinə: ay mənim atam belə, anam belə, dövlətimiz bu qədər idi, imarətimiz bu cür idi, hörmətimiz bu həddə idi. Amma birisi alçaqdan ucaya qalxa, kasıbçılıqdan dövlətə çata, əskiklikdən hörmətə minə, heç vaxt atadan-babadan danışmağı dost tutmaz.
Sayfa 24Kitabı okudu
"Elə dövrdə yaşayırıq ki..."
Kitabın yazılmasından 130 il keçir (1894) və "Biz hələ də "o dövrdə" yaşayırıq?" sualı gəlir adamın ağlına.
Oxuduqca düşüncələrə qapılır insan. İncələmək, müqayisə eləmək üçün "o dövrün vəziyyəti" kimi sözlərdən fərqləndirmə üçün istifadə eləmək olmur. Dövr dəyişsə də, insanların vəziyyəti, düşüncəsi və xarakteri, xüsusilə CAHİLLİYİ, əfsus ki, biraz yox, əməlli başlı az dəyişib deyir insan.
Avamlığı, cahilliyi, özbaşınalığı, avaralığı, kələkbazlığı hiss edirsən kitabı diqqətli oxuduqca və şəraitin necə çətin olduğunu anlayıb, başqa hadisələrlə əlaqələndirirsən.
Sonda isə oxuculara öz tövsiyəmi vermək istəyərdim. Əgər, siz, nə vaxtsa aşağıdakı kitablardan birini oxumaq istəyirsizsə, dövr hadisələrini daha yaxşı anlamaq və empatiya qurmaq üçün etdiyim sıralamadan istifadə edin:
1. 
Danabaş Kəndinin Əhvalatları, 
Celil Memmedguluzade
2. 
Beyaz Zambaklar Ülkesinde, 
Grigory Petrov
3. 
Nutuk, 
Mustafa Kemal Atatürk
1894-2023.Bir cümlə özünü hər dövrdə sübut edir.
Zəmanə indi çox xarab olub,adamı əlüstü
tovluyurlar.
Sayfa 38Kitabı okudu
Amma birisi alçaqdan ucaya qalxa,kasıbçılıqdan dövlətə çata,əskiklikdən hörmətə minə,heç vaxt atadan-babadan danışmağı dost tutmaz.
Sayfa 25Kitabı okudu
Əgər sənin ziyarətin qəbul olunub Allah yanında, dəxi bizim sənə dua eləməkliyimizin nə faydası Əgər ki, qəbul olunmayıb, genə faydası yoxdu.Biz deməkliknən qəbul olunmayacaq ki!
Sayfa 22Kitabı okudu