tuğçe

"Şimdi denilen an ilginç. Şimdi, şimdi, şimdi, avucuma alsam bile 'şimdi' çok uzaklara uçup gidiyor ve yeni bir 'şimdi' geliyor."

Sayfa 24Kitabı okudu

Reklam

"Büyüdükçe ürkek biri oldum. Elbise dikerken insanların ne diyeceğini düşünmeye başladım. Kendi kişiliğim gibi olan bir şeyi gerçekten gizlice seviyorum, sevmeye devam etmek istiyorum ama tamamen kendime ait bir şey olarak somutlaştırmaya korkuyorum. İnsanların hakkında hep iyi düşündüğü bir kız olmak istiyorum. İnsanlarla bir araya geldiğimde ne kadar da itaatkâr oluyorum. Söylemek istemediklerimi, duygularımdan tamamen farklı şeyleri uydurup çene çalıyorum. Böyle yapmak benim için iyi. Aslında hoşuma gitmiyor. Umarım ahlak kurallarının hızla değişeceği bir zaman gelir. O zaman böyle bir itaatkârlık, yine her günü kendimiz için değil, başkalarının düşünceleri uğruna yaşama durumu da son bulur herhalde."

Sayfa 21Kitabı okudu

tuğçe

"Küçükken, duygularım başkalarının duygularından tamamen farklı olduğu için anneme, 'Neden?' diye sormuştum. O zaman annem tek kelimeyle kestirip atmış ve kızmıştı. Annem, 'Ne fena kızsın, problemin ne senin?' derken üzgün görünüyordu. Bir keresinde babama da söyledim. Babam sadece sessizce güldü. Daha sonra anneme, 'Diğerlerinden farklı bir çocuk,' dedi."

Sayfa 21Kitabı okudu

Reader Follow Recommendations

See All

tuğçe

"Yaşım ilerledikçe okuldaki ahlak ile toplum içindeki ahlak arasında çok büyük fark olduğunu anladım."

Sayfa 20Kitabı okudu

tuğçe

"Yani, ailemizin üyeleri hayatımızın her suretinin bir parçası. Tanıdıklarımız da var. Ve arkadaşlarımız. Sonra bizi her zaman büyük bir güçle çekip sürükleyen 'dünya' var. Tüm bunları düşününce, kendi karakterimize sadık kalmak kolay değil. Göze batmadan, pek çok insanın yürüdüğü yoldan sessizce gitmek en akıllı yol."

Sayfa 20Kitabı okudu