Oldukça güzel bir polisiye roman. St. İsaac adında bir din okulundan kaçan Kim adında bir öğrenci bir kadını bıçaklar ve polis tarafından öldürülür. Sakin bir genç olan Kim'in kanında herhangi bir maddeye rastlanmaz. Bu arada Ryan McIntyre adında bir genç, eski okulunda dayak yedikten sonra St. İsaac'a gönderilir. Burada Peder Sebastian, bir şeytan çıkarma ayini düzenler. Bu durum Papa'ya kadar gider ve Papa törendeki garipliği fark eder. Bu arada Ryan'ın babası öldüğünde ona bir haç emanet eder. Ryan'ın annesi ile ilgilenen Tom Kelly ve Peder Sebastian göründüğü gibi insanlar değildir ve işin ucunda Papa'ya suikast hazırlığı vardır. Acaba başarılı olabilecek midir? Bir solukta okunan bir roman.
Penguen belgesellerinin reyting rekorları kırdığı bir dönem olan; “Gezi” zamanlarının en popüler kanalının en popüler muhabirinin, kanalından kovulmasına kadar giden süreci kendi ağzından dinliyoruz.
Aynı zamanda gezi sonrası Türkiye’nin sıcak gelişmelerine de onun gözünden bakıyoruz.
Kovulmasında başrolü oynadığına inandığı Hakan Aygün’e kitap
Jean-Jacques Rousseau ile biraz takılma, gezme, tozma havası veren kitap. Bu kitap okurken o ağır, ciddi, uzak Jean-Jacques Rousseau yerini birlikte takıldığımız kah sevindiğimiz, kah üzüldüğümüz bazen şaşırdığımız hayali yol arkadaşına bıraktı. Tabi bundan kendisinin haberi yok merhumun.
"Yemek yemeyi severim. Fakat sofrada ne sosyetik insanların kurallarına, ne de ayaktakımına tahammül edebilirim. Bu yüzden ancak bir dost ile beraber tadabilirim bu zevki." katılıyorum qanqa.
"…Uzun zaman, birgün dayak atacağını söyleyerek beni uslandırmaya çalıştı. Benim için yeni bir şey olan bu cezadan çok korkuyordum başlangıçta. Fakat dayağı yedikten sonra dayakla korkutmanın, dayak yemeden daha korkunç olduğunu anladım…" aynen.
Vallahi de okudum. Çok ağır kitaplardan dayak yedikten sonra bir ara verip çerez şeyler okumak istiyor insan. İyi yaptım, keyifliydi. Ama kesinlikle 20 yaş sonrası için değil. Keyifli okumalar.
-Spoiler içerir-
12 Eylül'den önce arkadaşıyla bir caddeden geçerken polis tarafından yakalanıp,üzerinde herhangi bir şey bulunmamasına rağmen caddedeki afişleri asmakla suçlanarak karakola götürülen,dayak yedikten sonra salıverilen yeni öğretmen olmuş bir genç anlatılır kitapta.Karakoldan salıverildikten sonra yaşadığı olay gururunu incitse de hayatına devam eder. Ancak 12 Eylül'den sonra beklenmedik bir şekilde bu basit suçlamadan dolayı hüküm giyer. İlerleyen sayfalar oldukça duygusal olan genç öğretmenin hapse girmeyi beklerken yaşadıklarını,bu haksızlık karşısında hissettiklerini anlatır.Aslında bu hikaye yazar tarafından bizzat yaşanmıştır. Yazar kendi başından geçenleri oldukça akıcı bir dille, o dönemin siyasetini günümüzdeki çeşitli yanlışlara da değinerek anlatmış.Bazı sayfalarda öğretmenlikle ilgili alıntı olarak da paylaştığım çok güzel cümleler içeriyordu.Ben okurken hiç sıkılmadım.Konuyla ilgilenen arkadaşlara tavsiye ederim.
Sen nasıl güzel bir kitapsın böyle ya. Çocukları çok sevdiğim ve onlara kıyamadığım için Zeze’ ye karşı öyle bir yakınlık hissettim ki...Hiçbir kitap bende böylesine derin bir etki uyandırmamıştı, bir kitap ağlaya ağlaya okunur muydu hiç ; evet okumuştum...Yazarın samimi anlatımı ile kendinizi o kurgunun içinde Zeze’yle birlikte yaramazlık yaparken , bir köşede onunla birlikte ağlarken ya da o dayak yedikten sonra onun hissettiği acıyı bölüşürken bulacaksınız ...Biz büyükler, küçükleri anlamamakla kalmıyor onların o masum hayallerinin de katili oluyoruz...Ah Zeze , ah iyi yürekli miniğim, seni hiç unutmayacağım...
