Bu yazar ve kitapları sürekli karşıma çıkıyordu ve çok övülüyordü son zamanlarda. Bende okumak istemiyordum açıkçası sebebi ise japon yazar deyince su uzun yaşam sırlarını anlatan kişisel gelişim kitapları geliyor. Neyse ilk okuduğum japon yazardı.
Nedense bana yaptığı betimlemeler çok değişik geldi. Bunu iyi anlamda söylüyorum çünkü hoşuma gitti gerçekten. Mesela şu aşağıya bir örnek bırakmak istiyorum:
"Henüz tarzı tam oturmuş değildi; üslubu bazen, farklı hani ve rahatsızlıkları olan ısrarcı ev hanımlarının bir araya gelip hiç konuşmadan, kumaş artıklarindan diktikleri kırk yama yorganlar benziyordu."
Okuyunca bile nasıl betimleme diye düşünüyor insan. Herneyse romanın içinde yani olayda bizim yazarımız da var ve olaylar onun bakış açısına göre anlatılıyor. Böyle kitaplar hep hoşuma gitmiştir. Çünkü yazarın agzindan diğer kahramanlara bakışını olayları yorumlayısını duyuyorum sanki. Nedense ben kitapta Sumire ve yazarın aralarında olan arkadaşlık ilişkisinin biraz daha bahsedilmesini isterdim çünkü kitapta en sevdiğim kısımlar oydu özellikle o telefon kulübesinde yaptığı konuşma. Kısacası, incelememin sonuna gelirsek, bu kitap benim için okunsada okunmasada bir şey kaybedilmeyenlerdenden yani çerezlik bir kitap.
YİNEDE SİZ BAKMAYIN VE OKUYUN BENCE