Derya Dirbent tekrar paylaştı.
İnsanlar daha çok kendilerinin ihtiyacı olan şeyleri başkalarına vermeye bayılırlar; Mesela 'öğüt' gibi.
Oscar Wilde
Derya Dirbent tekrar paylaştı.
Şairlerin, âlimlerin en büyük eserleri, ümitsiz ve hiddetli zamanlarında yazdıklarıdır.
Okur Takip Önerileri
Derya Dirbent tekrar paylaştı.
" Hiçbir şey insana otomatikman verilmez: Ne bilgi, ne kendine güven, ne iç huzuru, ne de aklını doğru şekilde kullanma. İnsanın ihtiyaç duyduğu veya istediği her değer (vücudunun kendine has duruşu bile) keşfedilmek ve öğrenilmek zorundadır. Bu bağlamda, West Point mezunlarının duruşuna -gururlu, disiplinli vücut kontrolü olan insanları gösteren bu duruşa- her zaman hayran olduğumu söylemek istiyorum. İşte, felsefe eğitimi de insana özel bir entelektüel duruş (aklının onurlu, disiplinli kontrolü )verir.
Sayfa 20
Derya Dirbent tekrar paylaştı.
Akıl hastası olmaktan korkmak, akıl hastası olmaktan daha güç bir durum.
Sayfa 99 - YKYKitabı okudu
Derya Dirbent tekrar paylaştı.
Havaya benzer insanoğlu, bilinmez ki!
Sayfa 557 - Yapı Kredi Yayınları, 3. Baskı, 2014Kitabı okudu
Derya Dirbent tekrar paylaştı.
sana bakarken bulutlandım
Sayfa 385 - Yapı Kredi Yayınları, 2. Baskı, 2014Kitabı okudu
Derya Dirbent tekrar paylaştı.
Keşke gözümdeki umut ışığını söndürmeseydi hayat.
Keşke hayata daha umutla, daha ışıl ışıl bakabilmeyi de bana nasip etseydi.
En büyük kaybım da bu hayatta mutlu olmaya dair umudum oldu. Belki de bu yüzden şiir okurken hafif kapalı olur gözlerim.
Kimsenin umudunu
içimdeki karanlıkla
boğmak istemem.
Sayfa 100 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu
Derya Dirbent tekrar paylaştı.
hafızam köreliyordu. geçmişim siliniyordu. çok yavaşça oluyordu. ama doğal karşılıyordum. yirmi dokuz yılı yirmi dokuz saniyede unutmayı beklemiyordum. geçmişimin silikleşmesi bir mucize gibi geldi. uçakların gökyüzünde bıraktıkları izler gözümün önüne geldi. geçmişimin o izler gibi gökyüzünde sessizce silindiğini hayal ettim. sarhoş gibiydim yatağa yatarken. çok büyük bir gelişmeydi hafıza kaybım. hatırlamamak, unutmak, en sert içkilerin karışımından daha sarhoş etmişti beni. kendimi güçlü hissediyordum. ama asla, herhangi bir kavgada ihtiyaç duyulan türden bir güç değildi bu. sadece güçlüydüm. ölümsüz, sonsuz. doğumu ve ölümü olmayan bir varlık gibi. unutmanın sahibine böylesi güven veren bir silah olduğunu tahmin edemezdim. hatırlamıyordum on yedinci yaşımı. daha öncesini. sürekli bunu düşünerek zevkini çıkarıyordum, dünya üzerinde yaşadığım günlerin tek gerçek tanığının, yani hafızamın silinmeye başlamasının. ben de unutursam kendimi, kim hatırlayabilirdi ki? kim bilebilirdi gerçek Kayra’yı eğer ben hatırlayamazsam? kimse! hiç kimse. yaşadığıma tek kanıt hafızamdı. yaptıklarımın tek kanıtı. belgelere inanmıyordum. hepsi de sahte olabilirdi. tıpkı pasaportum gibi. zihinsel ölümümün ilk perdesinin adı; silinen geçmiş.
Derya Dirbent tekrar paylaştı.
Ulu çamlar, fırtınalı diyarlarda yetişirmiş.
Sayfa 250 - iletişim y.Kitabı okudu
