"Ne yaptım da bu kadar yakınız hissine kapıldı?"
Sevdiğim bir diziydi Dexter. İnsanlardan, kalabalıktan pek haz etmiyor, hak ettiğini düşünene cezalar veriyor (ki bu ölümdü) ve yalnız kalmaktan hoşnut oluyordu. Kendisinin peşini bir türlü bırakmayan adam hakkında "Ne yaptım da bu kadar yakınız hissine kapıldı?" demişti. Ben sanırım etrafımdaki çoğu kişi için bunu düşünüyorum. Ani gelen
"Eynallah" Hadisi ve Ebu Hanife'nin Arşa Dair Sözüne Dâir
Ebû Hanîfe el-Fıkhu’l-ebsat'ta dedi ki: Mekân yok iken de Allah Teala vardı. O, varlıkları yaratmadan önce de vardı; mekân, yaratık ve şey olmadan da mevcuttu. O, her şeyi yaratandır. Yüce Allah'a eller aşağı değil, yukarı kaldırılarak dua edilir. Çünkü aşağılıkta rablığın ve ulûhiyetin niteliklerinden hiçbir şey yoktur. Nitekim hadiste de şöyle
Değerini Bilmek Gerekir Hayatın…
Hayatın değerini bilmek gerekir… Hayatın, sevginin, ailenin, dostluğun, aşkın…
Hayat gerçekten çok acımasız… Bir şekilde hayatın bir yerinden tutunmaya çalışıyoruz Her şeye rağmen direnebiliyoruz… Öyle ki yaşanılan zorluklar pes ettirebiliyor biz insanları Pes etmek kolay gelebiliyor bazen… Kendini veya
İmam-ı Gazalî’den altın öğütler…
ALLAH’TAN KORK
Ey oğul!
Allah’tan nasıl korkulması gerekiyorsa öyle kork. Ona kulluk görevini gereği gibi yap. Haram kıldığı şeylerden mümkün olduğu nisbette kaçın. Allah’ın saadete uzanan yolundan ayrılma. Hayatını düzene sokan emirlerini sakın ihmal etme ki, yaşayışın sıhhat bulsun, gözlerin aydın olsun. Çünkü
HZ. ALİ VE EHLİBEYT’E BAĞLILIK
“İzzet ile bütün kuvvetli işleri başardık. İpin ucu elimize geçti, küfrü bozduk. İslamiyet böyledir.”
İmam Ali “Küfrü bozduk” diyor; yani Hak ile batılın Ehlibeyt ile ayrıştığını, İnanmış gibi görünenlerin kalplerindeki gizli küfrün aşikâr olduğunu ifade etmiştir. Ve yine bir sözünde, “İmamet ipi Peygamber’in vefatından sonra kovaya bağlanan