Okumayın.
anitsayac.com
Ölülerimizi "sık kullanılanlara" ekliyoruz.
Ölülerimize ölülerimizi ekliyoruz.
Şans eseri yazmıyorsa adımız bir sayaçta
Birhan, ben bunu hep "antisayaç" olarak okudum
Yani sayılamayan, sayılmasın hiç aman
Sahi biz kaç darbeden sonra ölülerimiz oluyoruz.
Erkek ve kadın, iki farklı
Dedem Âdem'e
Öyle çoğaldi ki çocukların, sayamazsın, binlercesi birden öldürülüyor bir anda. Hangisine ağladığını anlayamazsın.
Hayati İnanç Tanıma Etkinliği
gzt.com/roportaj/medine...
Hayâti İnanç, kendi ağzından... :))
Medine pazarından satın alınmış bir köledir benim dedem...
Kendine has gülümsemesi, ezberden okuduğu beyitler, gençlerle yaptığı sohbetler… :)) Hayati İnanç, Denizli’nin en küçük ilçesinde başlayan hayat
Bu şuûn, alem,
Bi sebat ü bi kadem
Nerde Havva, Adem?
Varsa aklın ey dedem.
Dem bu demdir, dem bu dem!
Dem bu demdir, dem bu dem!
Yad-ı mazi bahşeder
Sayfa 52 - Sis Yay.Kitabı okudu
ya hüseyin.!!!
Yeryüzünün dört bucağında mazlum kanının oluk oluk aktığı bir zamanda Kerbela'yı hatırlamanın vaktidir: Ben Kerbela'yım, Ali'nin gözyaşıyım, etiyim, kanıyım, canıyım. Peygamber'in katında kim Ali'den daha değerli olabilir ki! Ben Ali'nin hüznüyüm, ben Hüseyin'im. Şehitlerin efendisi Hamza'yım ben.
Savaş alanına gönderilen Ali'nin
ABİDİN NESİMİ
1911’de Bingöl'ün Kiğı ilçesinde doğdu. İlkokulu Mercan Sultanisinde, Orta ve Liseyi İstanbul Erkek Lisesinde okudu, Yüksek Öğrenimini İTÜ’nün (o zamanki adıyla Yüksek Mühendis Mektebi) Su Şubesinde yaptı.
1937-1949 yıllarında serbest çalıştı, 1949‘da Bayındırlık Bakanlığı hizmetine giren Abidin Nesimi evli ve 3 çocuk
Paşam, de ona, hani Allah'ın gücüne gitmesin ama, bu ağaya çok vermiş, bize de hiç... Tövbe, bizim Ali böyle demez ya, sen şimdi beni dinle. Bu dünyanın iptidasında toprak var mıydı, yok muydu? Var de sen. İyi. Söz temsili. Âdem bubamızla Hava anamızın çocukları çift sürmeye başladılar mı? Başladılar. Bu da iyi. Allah'ın toprağı değil mi bu, eşinmişler, geçinmişler. Amma bir gün bizim Rahim gibi ağaların ecdadı olacak herifler kurnazlık etmiş mi? Etmiş. Eşindiği toprağın dört yanına birer çizi çekip, burası benim demiş mi? Demiş. E, bizim gibi fakir fukaranın ecdadı? Onların ya aklı kısa gelmiş, ya geç davranmışlar. Benim denecek toprak kalmamış. Sonra atadan oğula derken, mal mülk böyle geçmiş deftere. Îmama soruyoruz, "takdir-i ilâhî" diyor. "Çalışın, Allah verir" diyor. Vermedi, paşam. Dedem çalıştı, vermedi. Babama da vermedi. Böyle de gidiyor işte. Ağanın oğlu gine ağa. Biz de beygir kıçında sinek!... Hâşâ huzurdan, gine kaba Türkçe kaçırdık, paşam. Kusur sayma. Halimiz bir sana malûm. Zaten malûm olmasa, fakir fukaranın önüne düşüp de Gazi'nin fırkasına karşı dikilmezdiniz. Akıldan, dirayetten yana zengin olsanız da, maldan mülkten siz de fakirsiniz. Sorması ayıp olmasın ama, sizin de bir karış toprağınız yok, değil mi paşam? Besbelli zatınızın ecdadı da....
Sayfa 162
