"Düş kurmaktan güzel bir şey var mıdır? Periymiş gibi oluyor insan. Bir şeye tüm gücümüzle inandık mı o şey gerçekten varmış gibi gelir bize."
"Her şeyi tamam olanlar için düş kurmak kolaydır," dedi Lavinia. "Ama çatı katında yaşayan bir dilenci olsan aynı şeyi gene yapabilir miydin?"
Sayfa 48Kitabı okudu
Hayat bazen böyledir. Ah Varenka! "Allah rızası için..." kelimelerini duymak ve "Allah versin" deyip hiçbir şey vermeden geçmek nasıl da acıdır. Bazen "Allah rızası için" hiç de o kadar kötü gelmez bilirsiniz pek çok çeşidi vardır. Bazen bu söz alışılmış devamlı söylenen bir dilenci sızlanmasıdır, onu geri çevirmek hiç de o kadar acı vermez. Çünkü artık kaşarlanmış bir dilencidir o. Buna alışkındır diye düşünür insan, üstesinden gelir, nasıl başa çıkabileceğini bilir. Bazen "Allah rızası için" kelimeleri hiç alışılmadık kaba ve kötü bir biçimde karşımıza çıkar, bugün olduğu gibi. Ben çocuğun mektubuna bakarken çitlere dayanmış bir adam vardı, dileneceği insanları seçiyordu. "Allah rızası için yarım peni" dedi, bunu öyle kesik kesik ve kibar bir şekilde söyledi ki korkunç bir duyguya kapıldım ama para falan veremedim çünkü yoktu. Aslında bakarsanız zenginler, fakir insanların kaderleri konusunda yüksek sesle yakınmalarından hiç hoşlanmazlar. Onların kendilerini rahatsız ettiklerini, problem çıkardıklarını söylerler. Evet, gerçekten de fakirlik sorundur. Belki onların karın gurultuları zenginleri uykularından uyandırır.
"Zaten bu olaydan sonra Müslüman oldum."
Abdurrahman b. Yezid b. Cabir anlatır: Ebû Ümame'nin azat ettiği cariyesi bana şu hadiseyi anlattı: "Ebû Ümâme, tasaddukta bulunmayı çok severdi ve sadaka vermek için mal biriktirirdi. Hiçbir dilenciyi boş çevirmez; bir soğan, bir hurma gibi yenilen şeylerden neyi varsa verirdi. Bir gün dilenci geldi, ama yanında yiyecek bir şey yoktu.
Sayfa 432Kitabı okudu
Bir dilenci, Cüneyd'in huzuruna gelip oturdu da dedi ki: "Ey düzensiz, hilesiz, Allah’a dost olan kişi, insan ne vakit gönül huzuruna erişir?" Cüneyd dedi ki: “Gönülsüz kaldığı zaman!”
Muhammed Taki Osmání şöyle dedi:
"İslâmi ilimler tahsilimi henüz yeni bitirdiğim gunlerdi. Muhterem babam Müfti Muhammed Şefi (Allah ona rahmet etsin) ile beraber arabaydık. Trafik ışıklarında beklerken bir dilenci babamın olduğu tarafa doğru yöneldi. Dilencilerin trafik ışıklarında bekleyen arabalara yaklaşıp para dilenmeleri Pakistan'da yaygın bir şeydi. Muhterem babam cebinden bir miktar bozuk para çıkardı ve dilenciye verdi. Yaptığının doğru olmadığını düşünüyordum. Kendisine itiraz ederek: "Babacığım! Dilenciye neden para verdin ki? Onlar herkesten para dileniyor ve bunu adeta meslek haline getirmişler. Verdiğin parayı hak etmiyorlar!" dedim. Bu sözlerim üzerine babam gülümseyerek bana baktı ve şöyle dedi: "Taki! Eğer Allah Teala bir şey bahsetmeden önce bizim onu hak edip etmediğimize bakacak olsaydı, herhangi bir nimete lâyık olabilir miydik?"
Sayfa 201Kitabı okudu
Bir dilenci benden para istedi, Müslüman değilim dedi, isa mesih adına ver dedi, ben ne isa ne Musa seviyorum diyince meleki tavus adına vermemi istedi, ben hepsine karşıyım diyince abi sen selefi misin demesini beklerken bir anda gitti, bütün dinlerden özür diliyorum ama ben dilenci sevmiyorum :(,
Feridû'd Din-i Attâr
Dedi: Bilge Sokrat, o temiz adam
Yolda yürüyordu acı çekerek yayan
Bir dilenci dedi: Zamanın melikleri
Sen kenardasın ama hepsi arar seni
Sana inanan çok kişi var; bir at iste
Yollarda böyle yayan yürüme
Dedi: Bedenimin yükü binsin ayaklarıma
Minnet yükünü boynumda taşımaktansa
Sayfa 78Kitabı okudu
Eserde herkes filozof:))
Sokakta bir dilenci:
— Tanrı aşkına bir sadaka, Senyor, –diyerek yaklaştı,– yedi çocuğum var!..
— Bu kadar çocuk yapmamalıydın! –diye yanıt verdi Augusto kızarak.
— Benim yerimde sizi görmek isterdim, –dedi dilenci ve ekledi,– biz yoksullar, varsıllar için... çocuk yapmayalım da ne yapalım?
— Haklısın, –dedi Augusto,– bir filozof gibi konuştun, gel al.
“Bir dakika,” diye haykırdı dilenci. “Ben bir şairim. Teşekkür etmek için size bir şiir okuyacağım.”
“Ama kısa olsun, çünkü acelem var,” dedi yolcu.
Dilenci yanıtladı:
“Hayatta olduğunuz sürece, varmanız gereken yere henüz ulaşmadınız demektir.”
Sayfa 25Kitabı okudu
_Hayat, sürprizlerle dolu bir kumardır ve hayatın ne olduğunu sadece kumarbazlar bilir.
_Eğer cesur değilsen samimi olamazsın, sevemezsin, güvenemezsin, gerçeğin peşine düşemezsin. O yüzden önce cesaret gelir. Ve diğer her şey onu izler.
_Risk al. Belirsizlik deme; merak de. Güvencesizlik deme; özgürlük de. Bu güvencesizlik, hayatın
6 dirhem nasıl 60 dirheme çevrilir?
Ubeydullah b. Muhammed naklediyor: Bir dilenci, Emîrü'l Müminin Hz. Ali'nin kapısını çaldı. Hz. Ali de, hemen Hasan veya Hüseyin'e: "Annene git, altı dirhem bırakmıştım, birini alıver de gel!" dedi. Hasan veya Hüseyin gitti, gerisin geriye döndü ve: "Annem, o altı dirhemi un satın almak için ayırdığını söylüyor." dedi. Hz. Ali: "Mümine, bir şeyi Allah yolunda harcaması kendi elinde tutmasından daha sevimli gelmiyorsa, o müminin imanı noksan demektir!" dedi ve o altı dirhemin tamamını göndermesini istedi. Hz. Fâtıma altı dirhemi gönderir göndermez, Hz. Ali hemen fakir dilenciye verdi. Fakir adam henüz uzaklaşmadan, devesini satmak isteyen bir adam geldi. Hz. Ali, devenin fiyatını sordu. Adam, 'yüz kırk dirhem' dedi. Hz. Ali: "Parasını sana sonra öderim, bunu bana bırak." dedi. Az sonra, başka biri geldi ve "Bu deve kimin?" diye sordu. Hazret Ali: "Benim." deyince adam: "Bana satar mısın onu?" dedi. Hz. Ali de: "Satarım." dedi. Adam "Kaça satıyorsun?" diye sordu. Hz. Ali de, "İki yüz dirheme satarım." diye cevap verdi. Adam fiyatı kabul etti ve iki yüz dirhemi vererek deveyi satın aldı. Hz. Ali, deveyi aldığı adama yüz kırk dirhemi verdi. Geri kalan altmış dirhemi de Fâtıma'ya getirdi. Hz. Fâtıma dirhemleri görünce, "Bunlar da nedir böyle?" diye sordu. Hz. Ali, bu soruya âyetle cevap verdi: "Bu Allah'ın, Nebisinin diliyle bize vadettiği mükâfatıdır: Kim Allah'a güzel bir hayırla gelirse, ona, yaptığının on misli verilir."dedi. (En'âm, 6/160)
Sayfa 18Kitabı okudu
DÜNYAYI İYİLİK KURTARACAK!
Simit almak için sıraya girdim. Sıra çok kalabalıktı. 20 dakika kadar sırada kaldım. Hemen önümde bir kız çocuğu ve babası var. Babası gömlek düğmelerini boğazına kadar düğümlemiş. Tertemiz giyinmiş ancak kıyafetleri eski. Ayakkabıları kösele, eski ve yazlık. Anladım ki güngörmüş bir adam...
Çocuk iki de bir ‘’Hadi baba, acıktım gelmedi mi sıra