Eve döndükten sonra ise en güzel anlardan biri, tüm ıstırapların ardından Tanrı’dan başka korkacak hiçbir şeyin kalmadığını fark ettiğin andır.
İki insan birbirini tanıdığında, önce kendi kendilerini hatırlarlar.
Kendi içimizde bulunmayan hiçbir şeyi başka birinde göremeyiz. Başkalarında sadece bizim titreşimlerimizle uyumlu şeyleri görürüz.
Okur Takip Önerileri
Kendi kendimizi eleştirme fikrini o kadar geliştirdik ki insanlar bizi övdüklerinde bile onlara inanmıyoruz.
Hayal gücü bilgiden daha önemlidir, çünkü bilginin bir sınırı vardır.
Tevazu gösterdiğinin farkındaysan kibirden kurtulamadın demektir.
Ataullah İskenderi
Hani balık suyun farkında değildir ya, mütevazı insan da erdemle ışıldayan kalbiyle uzaktan hemen seçilir ama kendisini görmez.
Anlamsızlık bir buhran halinde ruhunu dövdüğünde, zihnini acının olmadığı çok uzak bir yerlere götürmek, orada birkaç saatliğine dünya ağrısı bilmeden bir hayalin koynunda avutmak istiyor.
Kişi kendisini yaralanmaya maruz bırakmadan başkasını göremez… Yaralanma olmadan hakikat yoktur; doğruyu alma, yani algılama da yoktur. Aynının cehenneminde hakikat yoktur.
Kendi kendine kalma zorluğu. Günümüzün sorunlarından birisi de bu. Kendimizle baş başa kalamıyor, hemen bizi oyalayacak, dikkatimizi çekecek bir uyana yönelmek istiyoruz. Cep telefonu, televizyon, abur cubur yaşantılar. Mesele sadece kendin olmak değil, kendin kalmak, kendinle kalmak.
Güzelliği göremeyen ruh, yeknesaklık ve can sıkıntısının elinde oyuncak olur. Gözümüz vardır göremeyiz, kalbimiz vardır hissedemeyiz.
Mutluluğun en büyük sırlarından biri yolumuza çıkan insanların hayatında bir fark yaratmaktır.
Sahi, kendini başkalarına açan bir kalpten daha güçlü ne vardır?
Ne var ki bazı hayatlar diğerlerinin hayatlarına sonsuza kadar ilham olurlar.
Aslında kendi acımı kendim yaratıyordum öyle mi? Neyi görmek istiyorsam gözümde onu canlandırıyorum. Neyi algılamayı seçmişsem onu deneyimliyorum.