Sevgili yazarımız hayatı anlamış bir insan olarak kaleme almış bu seriyi. Tüm hayatı çözmüş ve çözemeyenlere yani onun gibi düşünmeyenlere serzeniş halinde durmadan.
Roman görünümlü bir felsefe ve edebiyat parçalama hali bir nevi. Bol bol aforizma, cinselliğin öne çıkarıldığı sahneler, göz süzmeler-derin anlam yüklemeler, gerçekten uzak karakterler...
Karakterler, sustukları an kendi benliklerinden çıkıp yazarın fikirlerinin sıkı bir savunucusuna dönüşüyor.
Kendi fikrinin 'tek doğru' ve 'farkındalık dolu' olduğunu anlattığı paragraflarda..
Keşke hayat o kadar kolay olsaydı diye düşünmeden edemiyor insan.
Keşke "Benim her konudaki düşüncem doğrudur." yaklaşımının asıl uyanamamışlık olduğunun farkında olsaydı...
Bu kadar beğenilmesi sonrası adeta hayretle "kral çıplak" diye bağırmak istedim.
Zaman kaybı, popüler kültür diretmesi...
