Zaten horlamak ne yahu! Bunun bir hastalık olduğunu bilmemek kadar cahilce bir şey var mı? Hatta defo bu, defo! Uyku özürlü insanlarla uyuyamıyorum işte. Takıntılıyım anlayın.
Hayatı yaşamak ile hayatı telaşlı yaşamak çok farklı şeyler. Eylemi sadece bir zarf niteledi gibi görünse de, iki yol da, tam anlamıyla sırt sırta verip her adımda birbirinden uzaklaşan iki insan gibi.
Gökyüzü yeryüzüne tenezzül etmiyorsa mananın adabı bozulmuş demektir. O zaman felsefe bir düşünce dedikodusu olarak kalır. Depo ile defo birbirine karışır, hafiza ile hatanın harmanlanması, psikolojik kıyametin başlangıcı işte. Asıl içsavaş bu.
"Mümkünse birbirini sev/ Mümkünse bir hikâyen olsun/ Ve mümkünse sevdiklerinle yazdığın bir hikâyen olsun/ Ve yine mümkünse bunu başka insanlarla paylaşacağın bir ömrün olsun/Serseri geldin, serseri gidiyorsun/Her şey mümkün bunu sen de biliyorsun."