Kuru Kız benim Ayfer Tunç'tan okuduğum ikinci ve bitirdiğim ilk kitap. Daha önce Yeşil Peri Gecesini okumaya başlamış ama bir üçlemenin ikinci kitabı olduğunu öğrenince yarım bırakmıştım. Bu kitaptan sonra yazarın diğer kitaplarına bir an önce dönmek istiyorum. Öncelikle dilini ve anlatım şeklini çok sevdiğimi söylemeliyim. Adını bile bilmediğimiz, kendisini sadece lakabı olan "Kuru Kız" şeklinde tanıdığımız ana karakterimizin hayat yolculuğunu okuyoruz. Aslında sıradan, günlük hayatın içinde geçen bu kitapta bu kadar etkileyici tespitler okuyacağımı hiç tahmin edemezdim. Bir kadının başkaları tarafından kabul görebilme korkusuyla kendisini içine kapadıkça kapayışı ve onu buna mecbur bırakan, kendisinden olmayanı küçük görmeye ve akla tahammülü olmayan cahil ama bir o kadar gösteriş meraklısı insanlar...Kitap boyunca insanların "iyi" kelimesinin altında nasıl fesatlıklarla dolu olduğunu görmek beni bu konu üzerinde düşünmeye, farkında olmadığım şeyleri fark etmeye itti. O kadar gerçek bir hikaye ki aslında, bu kitabı okuyana kadar içten içe bildiğim ama farkına varamadığım kadar gerçek hem de... Çok çok beğendim.