"Evet, tamam güzel biri olabilir. Bir şey dediğim yok. Ah, kimi kandırıyorsun, o ve onun gibi kızların benden hoşlanması gibi bir şey söz konusu bile olamaz!"
Metro tekrar yavaş yavaş hareket etmeye başladığında içini bir değersizlik hissi kapladı. "Söz konusu bile olamaz!" Gerçekten de sevmez mi acaba diye emin olmak için ona kaçamak bir bakış fırlattı. "Söz konusu bile olamaz!"
Sonra başka bir durağa geldiğinde kapılar tekrar açıldı ve camekânın dışında süt mavisi gökyüzüne takıldı gözleri. Oturduğu yerde biraz ileriye doğru kaydı ve kafasını arkasına yasladı. Sonra aldığı derin nefesi yavaş yavaş verirken aklına bir şey dank etti: "Ben bu kızı tanıyor muyum? Hayır. O beni tanıyor mu? Hayır. Daha önce karşılaşmış mıydık? Hayır. Bir sinema bileti kuyruğunda da mı? Hayır. O zaman... O zaman daha önce varlığından bile haberdar olmadığım, şimdi karşıma çıkmış biri neden benim değerimi belirlesindi ki?"
Gülümsedi, anlamıştı çünkü gerçeği.