Çok kötü değildi ama kaliteli de değildi bence. Çok fazla fantastik okuyanların değilde yeni yeni bu türe girenlerin seveceği bi kitap olduğunu düşünüyorum.Aslında konusu güzeldi, karakterleri de eh işte iyiydi ama yazım şekli, karakter gelişimi, yazarın dünyayı anlatım gücü baya zayıftı. Arwen hakkında ne düşüneceğimi bilmiyorum, beni sinir eden çok yönü vardı. Ben 'ondan nefret ediyorum ama çok yakışıklı/ o iğrenç biri ama onu öpmek istiyorum' kafasında yazılan karakterlerden nefret ediyorum. Nefretten aşka desen değil slow burn desen değil.. aradaki dengeyi kuramamış hatta kurmayı bile düşünmemiş yazar bence. Ayrıca yani ana karakter olarak sen naptın kitap boyunca acaba? Hiç bi şeyi kendisi çözemedi, kendi kendine düşünüp bulamadı hep birilerinin verdiği bilgilerle şekillendi her şey onun için. Bi de kitap sonunda öğrendiği gerçekleri şak diye benimsemesi? Tam da bu nedenlerle sıfırdı karakter gelişimi. Ayrıca mantıksız noktalarda vardı. Mesela ben taşlarla alakalı bi şeyler okuyacağımı, yine taşlar özelinde güçlerle şekillenen bi dünya göreceğimi düşünmüştüm ama alakası yoktu, laf olsun diye koyulmuş kitabın ismi resmen. Ortalarına kadar hala ok, bi şeyler gelecek taşlarla ilgili derken hoop perilere evrildi olay ve bu bilgiler çay sohbetinde verilir gibi verildi sindirme falan yok pat diye yola devam edildi falan. Çok fazla boşluk vardı, evren yetersizdi daha doğrusu anlatımı yetersizdi. Bence goodreads puanı çok fazla bu kitaba.
Akhilleus’un Şarkısı
