Şunu fark ediyoruz ki vizyonlar eskiyor. Ve bir vizyonu tam elde etmişken, tam gerçekleştirmişken elinizde kalıyor adeta ve size diyor ki "yeni bir vizyon belirle." Siz tam bir vizyon belirlemişken "yeni bir vizyon belirle." E dur, daha yeni geldik, biz buraya kolay gelmedik, bir sefasını sürelim, bir günyüzü görelim, burada çok değişik şeyler hissedecektik, büyük hayaller kurmuştuk. Ortaokulda olunca bambaşka olacaktı. Şimdi sen beni yine işe koşturuyosun, hadi liseli olmak için çabala diye. E liseli oldum, tam onun heyecanını yaşayacakken beni yine işe koşturuyosun, diyosun ki yeni bir vizyon, eski vizyon bitti, üniversiteli olacaksın.
(...)
Nerede öyle bir vizyon olsun ki, ben ona kavuştuğumda gerçekten, o beklediğim, umduğum mutluluğa derinlemesine, o coşkun sevince gark olayım. Yürüdüğüm yola değsin. Her defasında serap görmüş gibi.. Vizyonlarımız serap görmüş gibi. Koştur koştur geliyorsun, tam geldik mi diyorsun, geldin diyor ama bir şey yok. Hadi yeniden. Serap ileride. Bu kısır döngü, hayatın bize öğrettiği bir şey aslında. Diyor ki, eğer amacını benden seçersen, bendeki amaçların bütün türevleri, çeşitleri böyle. Elde edilince anlamını yitiriyor. Ve o düşündüğün, düşlediğin şeyi sana sağlamıyor. "Bunun için mi" dedirtiyor her defasında. Üniversiteden mezun oluyorsun, koştur koştur iş arıyorsun. İşi buluyorsun, koştur koştur eş arıyorsun. Eşi buluyorsun, "bu muydu" derken, deniyor ki "çocuk sahibi olmanız lazım". "Onun sahibi olunca olacak mı" diye soru soracak gibi oluyorsun, "neydi o olacak olduğunu düşündüğün şey?" Diyosunuz ki "neyse, neyse ben vazgeçtim."
Göbeklitepe sen ne büyülü bir yersin..
Yoksa insanlık önce yerleşik hayata geçti, dinleri sonradan icat etmedi mi?
Din zaten temel ihtiyaçtı da yerleşik hayatın öncesinden beri mi vardı?
Yoksa bilim insanları yanıldı mı? E hani insanlar avcı toplayacıyken cahildi ve hiçbir şey bilmeden kaba saba yaşıyorlardı? (Allah diyen Göbeklitepe bulundu, Darwinciler şokta😂)
Göbeklitepe ile
Türk milliyetçilerinin bugünlerde kendilerine ve çevrelerine çok sık sordukları bir soru var: “Nereden başlıyacağız?” ve “Ne yapacağız?” Türk milliyetçiliğine sahip çıkmak ise Türk milletinin millî davalarına sahip çıkmak demektir. Türk milliyetçiliğine sahip çıkmak Gaspıralı’ya, Akçura’ya, Gökalp’e, Atsız’a, Sancar’a Türkeş’e, Dündar Taşer’e, Gün Sazak’a, Mümtaz Turhan’a, Erol Güngör’e, Mehmet Eröz'e, Galip Erdem’e, Ahmet Arvasi’ye, Muzaffer Özdağ’a, onların bütün bir 150 yıldan bu yana değişik zaman dilimleri ve hatta bazen değişik coğrafyalarda temsil ettikleri değerlerin, damıtılmış, billurlaşmış hâli olan “Türklük” sevgisine sahip çıkmaktır. Türk milliyetçiliğine sahip çıkmak İstiklal Harbimizin önderi, Cumhuriyetimizin kurucusu, Türk devriminin siyasi dehası büyük Türk milliyetçisi Mustafa Kemal Atatürk’e sahip çıkmaktır.
DEĞERLENDİRME ve SONUÇ
Görüldüğü gibi domuz, hayatımızın birçok yönüne girmiş ve hiç tahmin etmediğimiz noktalarda bile karşımıza çıkabilmektedir. Bizim buraya kadar aktarmaya çalıştığımız alanlar ise, gerek bizzat müşahede ettiğimiz gerekse ilgili eserlerden elde ettiğimiz bilgilere dayanmakta... Bahsettiğimiz ürünlerin sadece domuz katkılı olma diye bir şartının
