Sevgi gitgide daha koşulsuz hale geldikçe içsel bir sevinç olarak deneyimlenmeye başlar. Bu, olayların memnun edici
gidişatından duyulan ani sevinç değil, tüm eylemlerin değişmez refakatçisidir. Sevinç harici bir kaynaktan değil, var olunan her dakikadan doğar.
Sayfa 106
Bana hayatın kurallarından bahsediyorsunuz. Kesin, değişmez, sarsılmaz kurallar… Oysa ben, sizin kıvanarak anlattığınız bu düşünceleri çok erken yaşlarda sorgulamaya başladım. Sizin için hayal gibi görünen fikirler, bana göre gerçeğin dönüştürülmüş bir haliydi.
İki gözüm var, okuyorum. İki kulağım var, duyuyorum. Ama en önemlisi, sadece
Bu yazıyı her gün oku: Kimsenin belirsizliği, tereddüdü, can sıkıntısında sığınılacak limanı, başka kapılar kapanınca hatırlanan kaçış noktası olma. Sen, birinin toparlanıp güç topladığı, sonra da hiçbir şey olmamış gibi yoluna devam ettiği bir mola yeri değilsin. Seni yalnızca bir seçenek olarak gören, hiçbir zaman gerçekten seçmeyecektir. Çünkü bazıları değişmez, sadece kısa süreliğine durulur, sonra yine bildiği yolda yürümeye devam eder.
Sonu ise hep nankörlüktür, değişmez..!
Belki çocukça bir fikirdir, felsefe kitaplarında yeri yoktur ama ben saadeti ikiye ayırırım. Başkalarından alınan saadet, başkalarına verilen saadet. Benim için hakiki saadet başkalarına verilen saadettir.
Sayfa 64
«Ruhlarımız serbestliğe kavuşturmadan ilkin bedenlerimizi kurtaralım, her şey sırayla. Yapıya damdan başlamayalım. İlkin temel gelir.»
«Temel ruhtur Yahuda.»
«Temel bedendir bana göre!»
«İçimizdeki ruh değişmezse Yahuda, dışımızdaki dünya hiçbir zaman değişmez. Düşman içtedir, Romalılar içimizde, kurtuluş içimizden başlar!»
