Türk Edebiyatında İlkler
*Edebiyatımızda noktalama işaretini, ilk kez Şinasi 'Şair Evlenmesi'nde kullanmıştır.
*Edebiyatımızda ilk çeviri roman, Kamil Paşa'nın yaptığı Telemak'tır.
*Edebiyatımızda ilk roman,Taaşşuk-u Talat-ı Fitnat'tır.
*Edebiyatımızda ilk köy romanı,Nabizade Nazım'ın "Karabibik"adlı eseridir.
*Edebiyatımızdaki ilk realist romancı
Bu gül devrinde ömrünü geçirme zayi’ ey gafil
Ki gül devri bigi tezcek geçer bu ömr devran
Gül mevsimine benzeyen şu gençliğini boş yere harcama; zira insanoğlunun ömrü hakikaten gül zamanı kadar kısadır; hızlı akıp geçer, farkında bile olmazsın.
Hoca Dehhani-13.yy
Aceb Bu Derdümün Dermânı Yok Mı - Dehhanî
Aceb bu derdümün dermânı yok mı
Ya bu sabr itmegün oranı yok mı
Yanaram mûmlayın başdan ayağa
Nedür bu yanmağun pâyânı yok mı
Güler düşmen benüm ağladığıma
Aceb şol kâfirün îmânı yok mı
Delübdür ciğerümi gamzen okı
Ara yürekde gör peykânı yok mı
Gözi hançerlerin boynuma çaldı
Aceb ol zâlimün imânı yok mı
Su gibi kanumı toprağa kardun
Ne sanursın garîbün kanı yok mı
Cemâl-i hüsnüne mağrûr olursın
Kemâl-i hüsnünün noksânı yok mı
Begüm Dehhânîye ölmezdin öndin
Tapuna irmeğe imkânı yok mı
Aceb bu derdümün dermânı yok mı
Ya bu sabr itmegün oranı yok mı
Dehhani
HOCA DEHHÂNİ (XIII. YÜZYIL)
Bir kadehle bizi sâki gamdan âzâd eyledi
Şâd olsun gönlü anın gönlümü şâd eyledi
Bende idi bunca yıllar kaddine serv-i revân Doğrulukta kulluk ettiğiyçün âzâd eyledi
Husrev-i hûbân eden sen dilber-i şîrîn-leb
Bîsütûn-ı aşk içinde beni Ferhâd eyledi
Od ile korkutma va’iz bizi kim lâ’lî nigâr Cânımız bizim oda yanmağa mu’tâd eyledi
İster isen milk-i hüsn âbâd ola dâd eyle kim Pâdişahlar dâd ile milkini âbâd eyledi
HOCA DEHHÂNİ (XIII. YÜZYIL)
Zihî devlet ki gölerüm yüzünden oldı nûrânî
Visâlün lutf idüp savdı başumdan girü hicrânı
Severem seni can bigi hatâ didüm maâza’llah
Ne mikdârı ola cânun ki benzedem sana cânı
Yüce boyun kılur bende çemende serv-i âzâdı
Yüzün mihri ider tâban felekde mâh-ı tâbânı
Eğer emseyidi senün leb-i la’lünden İskender Niderdi isteyüp bunca cihânda âb-ı hayvânı
Eğerçi cem’e şem’ isen beğüm her cem’ arasında Perîşan kılma saçunı esirge ben perîşânı
Bugün çün hüsn devrânı senündür eyü ad ile
Süre gör devr-i hüsnüni ki geçer hüsn devrânı
Cemâlün iy büt-i Çînî cihânı dutdı ser-tâ-ser
Nite kim Rûm ilin şi’riyle bugün dutdı Dehhânî