Kimse bütün hayatı boyunca, gece gündüz hiç durmadan, ta anne karnında ceninken başlayıp nihai hastalığına kadar düşündüğüne inanacak kadar deli değildir. Bu masalı savunmaya kalkanların çözümü insanın daima düşündüğü, fakat bunun farkına varmadığı yönündedir. Bu farkına varmadan yiyoruz, içiyoruz, ata biniyoruz demekle aynı şeydir. Madem düşüncelere sahip olduğunuzun farkında değilsiniz, nasıl bunlara sahip olduğunuzu iddia edebiliyorsunuz?
Sayfa 5Kitabı okuyor
Tevile Muhtaç
Dün geceki rüyama
Bir çok tevil aradım
Bütün tabirlere baktım
Tatminkâr bir sonuç bulamadım
Göllgelenmek için yürüdüm
Kocaman bir ağacın altındayım
Gövdesine güvenle yaslanmışım hissi
Dallarını seyre dalmışken
Binlerce kuş toplanmışlar
Ezercesine birbirlerini
Boş dururken diğer dallar
Tek bir dala kümelenmişler
Esniyor yaylanıyor
Kırıldı kırılacak derken
Ağaç gövdesinden devriliyor
Elimle başımı kollarken
Köklerinden çıkan karıncalar
Kanat çıkarıyor uçmak için
Bir tarafımdan kuşlar tutuyor
Bir tarafımdan kanatlı karıncalar
Dolaşıyorum devri alemi
Yataktan düşene kadar!..
Deli Filozof
Ağzımdan dökülüyor sözcükler
Dilediğin gibi varım fikirlerimle
Kalabalıklar alkışlarıyla yanımda
Derken esiyor muhalif bir rüzgâr
Önce masanın ayaklarından biri
Biraz bozuluyor haliyle dengem
Sonra yavaşça koltuk kayıyor altımdan
Yalakalar uzaklaşıyor, kesiliyor alkış
Başımdan dökülüyor kaynar sular!..
Deli Filozof