Kitap Listesi (Alıntı Değildir)
KİTAP LİSTESI
1- Küçük Prens, Antoine de Saint-Exupéry
2- Martı Jonathan Livingston, Richard Bach
3- Hayvan Çiftliği, George Orwell
4- Don Kişot, Miguel de Cervantes
5- Define Adası, Robert Louis Stevenson
6- Genç Wearther'in Acıları, Goethe
7- Çavdar Tarlasında Çocuklar,', J. D. Salinger
8- Alice Harikalar Diyarında, Lewis
Nuh'un Defteri
Annem bana eski dünyadan bahsetti.
Selden önceki...
Başka türlü bir dünyaymış. Kirli...
Saçımı örer, babam ve aşağıdaki dünyalardaki şeytanlar hakkında acıklı hikayeler anlatırdı.
"Her şey affedilir ama asla unutulmaz." dedi annem.
Gözlerindeki karanlık normalden daha büyüktü.
Kelimeleri, dalgalar gibi aktı.
Her şey, o anki haliyle
İmâm Buhârî rahmetullâhi aleyh mubârek kitabı _el-Câmiu’s-Sahîh_’de Ali b. Ebî Tâlib radıyallâhu anhu’nun oğlu Muhammed’den şöyle rivâyet eder:
*“Babama dedim ki: Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem’den sonra insanlardan hangisi daha hayırlıdır? Dedi ki: Ebû Bekr’dir. Dedim ki: Sonra kimdir? Dedi ki: Sonra Ömer’dir. Üçüncü olarak Osman’ı söyleyeceğinden korkup: Sonra da sensin, dedim. Dedi ki: Ben sadece müslümanlardan biriyim.”*
(3671)
Ehl-i Sünnet i’tikâdında sahâbenin ve ümmetin en üstünü Ebû Bekir radıyallahu anhu’dur. Ondan sonra en üstünü Ömer radıyallâhu anhu’dur. Ondan sonra en üstünü Osmân radıyallâhu anhu’dur, ondan sonra en üstünü Ali radıyallâhu anhu’dur.
Yani Allah’ın büyük tevfîkiyle o mubârek asırda bu sahâbîlerin fazîlet sıralaması ile hilâfet sıralaması denk düşmüştür.
Ümmetin en üstün ve fazîletli dört büyüğü, fazîlet sırası ile peygamberimizin halîfesi olmuştur. Bu da o asırda Allah’ın müslümanlara muazzam tevfîk ve mi’metlerinden biridir.
* *
Kardeşlerim! Bizim (Ehl-i Sünnet’in ) en net ve en kırmızı çizgilerimizden biri sahâbedir. Sahâbeden -bırakalım bu dört büyüğü- en küçüğüne bile buğzeden, sövüp kötüleyen kimseye selâm vermeyin, selâmını almayın.
Sahâbeye buğzetmek Allah’ın kesin la’netine uğramanın sebeplerindendir.
Seni ilk gördüğümde, başına taktığın kırmızı bere ve aynı renk atkını boynuna dolamış bir haldeydin. Kestane rengi saçların berenin altından beline doğru inmiş, sanki kalbimin yıkılmış duvarlarından açan kadife çiçeği misali… Bir elinle şemsiyeni tutuyordun, diğer elini ise siyah paltonun cebine koymuştun. Adımların eski bir sahafın kapısına doğru
HAZİRANDA ÖLMEK ZOR
orhan kemal'in güzel anısına
işten çıktım
sokaktayım
Kitapta rastgele açtım ilk sayfa okudum İlk satırlar
Benim Adım Kırmızı
"Ama herkesten ayrı olduğumu, değişik olduğumu, benzersiz olduğumu hissetmek de istiyordum sanki," dedi. Böylece Şeytan'ın bizi günaha sürükleyeceği zamanlarda olacağı gibi korktuğu şeye doğru güçlü bir isteğin çekimiyle sürüklendiğini hissetmiş.
"Nasıl desem, sanki günahkârca bir istekti bu, sanki Allah'a karşı büyüklenmek, kendini önemli bir şey sanmak, dünyanın merkezine kendini yerleştirmek gibiydi." (syf.212)
Güneş demir atmış hükmediyor zamana
Çalıyor geceye ait sisli karanlıkları
Tutkuları ağır basıyor aciz insanın
Dipsiz kuyularının derinliği kendi içinde
Kurulurken cümleleri dil ile dudak arafında
Harflerinin ayakları dolanıyor birbirine
Bu ne garip bir muamma manayı ararken
Başlar ve biter oysa hayat iki satır arasında
Gökte taşlara takılır
Yürüyelim Seninle İstanbul'da...
youtu.be/-jYn3Cl1og0?si=...
Nurullah Genç
Kırmızıyı sevdiğini bilseydim
hayallerim kıpkırmızı olurdu
İstanbul hala güneşin ardında
ufuklarında birkaç kara leke
birkaç kan pıhtısı dudaklarında