elaaa
elaaa
@delicesine_deli
‘Ve gök ağladı her sabah
Ben kayboldum yeniden’
2 x 2 = 1
Öğrenci
Hogwarts
AMED, 15 March
178 reader point
Joined on August 2021
Kafka, suçlayıcı bir tonla hafif bir ironinin birbirine karıştığı mektubunda, babası tarafından kabul görme talebini dillendirir. Aslında babasıyla arasındaki yabancılaşma ve iletişimsizliği, yapıtlarının çoğunda kendine mesele edindiği daha geniş kapsamlı varoluşsal bir açmazın parçası olarak görüyordu. Yazar evliliğe ve yetişkin bir erkek olmaya hazırlanan Georg Bendemann adlı karakterinin babası tarafından ölüme mahkûm edildiği Yargı adlı öyküsünde olduğu gibi, evlenememesinden ve yetişkin olamamasından babasını sorumlu tutuyordu.
Başarılı bir işadamı olan Hermann Kafka’nın oğluyla ilişkisinde, işlerini devam ettirecek tek erkek evladına yönelik geleneksel beklentisi belirleyici olmuştu. Bu, yeni oluşmuş ataerkil Yahudi orta sınıfının yaşadığı tipik baba-oğul çatışmasının yaygın bir örneğiydi aslında.
Karakterleri:
Madam Prie, ana karakterdir. İntiharın eşiğinde, depresif ve mutsuzdur.
Bourdon Dükü: Madam Prie’nin sevgilisidir.
Bir Çöküşün Öyküsü kitabı, burnu havada zengin bir kadının, hiç ölmeyecekmiş ve şatafatlı hayatının garantisi varmış gibi yaşarken bir anda tepetaklak olan hayatını oldukça başarılı şekilde okurlara geçirir. Okuduktan sonra uzun süre etkisinden çıkılamayan bu kitap, çaresizliği ve intihara sürüklenmesiyle tüm ayrıntısıyla hissettirir.
‘Günün birinde acıyı keşfeden küçük bir çocuğun öyküsü’
Kitapta ana karakterimiz(Zeze), çok yoksul bi ailenin çocuğudur. Ailesi geçinmek için hep çalışmak zorundadır ve genel olarak aile içi çatışmalar, babanın eksikliği, Zeze’yi hayal dünyasına kaçmaya iten unsurlandandır. Zeze ailede ve hayatta ilgisizlik ve dışlanma sebebiyle kendine ait bi hayal dünyasındadır. Romanın başlarındaki gibi yeni eve taşındıklarında bi şeker portakalı fidanını sahiplenir roman boyunca en yakın arkadaşı, sırdaşı bu ağaçtır. Onun yanındayken kendini hiç olmadığı kadar özgür hisseder. Bunların yanısıra Zeze’nin içinde daima babasının eksikliğinden, ilgisizliğinden kaynaklanan bi boşluk vardır ve bunu da Manuel Valadares(aynı zamanda Portuga olarak da okuruz) ile kapatır. Açıkçası kitapları sevenler bilir ki bi ‘en’ belirlemek çok zordur:) Ama bu kitap benim için çok farklı ve özeldir her zaman için. Bugün 17. Kez bitirsem de yine başlama dürtümü engelleyemediğim bi kitap. İlk sayfada da dediği gibi “Günün birinde acıyı keşfeden küçük bir çocuğun öyküsü”
Keyifli okumalar:)
