insanlığın güvenliği ve huzuru için, dünyanın bazı karanlık, ölü köşelerinin ve el değmemiş derinliklerinin olduğu gibi bırakılması mutlak bir zorunluluktur, uyuyan tuhaflıklar dirilmesin ya da kâfirce yaşayan kâbuslar kara inlerinden kıvrılarak dökülüp, yeni ve geniş fetihlerde bulunmasınlar.
Böyle kendi evreni olan yazarları sevmiyorum; benim için bir kitap ilk sayfasında başlamalı ve son sayfasında bitmeli.
Bu kitapta bu mümkün değil mesela. Yazarın ilmek ilmek işlediği evrene bir dalıp çıkmış oluyorsunuz eğer benim gibi sıfır bilgi, alaka ve önaraştırma ile okumuş iseniz.
Cthulhu da neymiş? Ya Mi-Go ve shoggothlar? Eskiler dedikleri kim ve o deli Arap'ın o sır gibi saklanan kitabında neler yazıyor olabilir ki.. Tüm bunlara hakim değilseniz ve merak da etmiyor iseniz bu kitap sizin için okuması çok zor ve sıkıcıdır.
Çok iyi bir konuyu harcamış gibi gelecektir. Gerçekten de öyle işin doğrusu. Kutup bölgesinde geçen bütün gerilim kitap ve filmlerin atası hatta esin kaynağıdır.
Değerlidir, saygın bir yeri vardır. Ama okunulmasa da olur
Her şey alçalmış güneşin kızıl ışığında harika görünüyor. Tıpkı düşlerdeki esrarengiz bir âlem, ya da ayak basılmamış harikaların yasak dünyasına bir geçit gibi.
Dünyadaki yaşamı bir şaka, ya da bir kaza sonucu yaratmış olduğu farz edilen Yaşlı Varlıklar'dan bahsettiğim zaman ne demek istediğimi anlayacaklardır.
Danforth ve ben son birkaç saat içinde çok şey görmüştük ve ilkel doğanın birçok sarsıcı, akla sığmayacak gizemine inanmaya ve onlar hakkında sessiz kalmaya hazırdık.
Bazı deneyimler ve imalar vardır ki, insanı iyileşmesine izin vermeyecek denli derinden yaralarlar ve geriye sadece o ilk dehşeti çağrıştıran, artmış bir hassasiyet bırakırlar.