Delilik Kuyusu
Çok güçlü bir büyücü, bütün bir ülkeyi yok etmek ister, o ülke halkından herkesin su çektiği bir kuyuya sihirli bir madde atar. Kuyunun suyunu kim içerse delirecektir.
Ertesi sabah, herkes kuyudan su çekip içer, hepsi de delirir. Sadece kraliyet ailesi, kendilerine ait özel bir kuyudan su çektiklerinden, büyücü de o kuyuyu zehirlemeyi beceremediğinden, delirmezler. Tabi kral çok kaygılanır, halkının sağlığını ve güvenliğini sağlamak için bir dizi emir verir. Ancak polisler ve müfettişler de halkın içtiği sudan içmiş olduklarından, kralını emirlerini saçma bulur uygulamazlar.
Ülkede yaşayanlar kralın emirlerini duyduklarında onun çıldırdığına inanırlar, hep birlikte şatosunun önünde toplanıp tacını ve tahtını bırakması için gösteriler yaparlar. Umutsuzluk içindeki kral tahtından inmeye hazırlanırken kraliçe ona engel olarak der ki “Gel biz de o kuyunun suyundan içelim, o zaman biz de onlar gibi oluruz.”
Ve öyle yaparlar. Kral ile kraliçe cinnet suyunu içip anında saçma sapan konuşmaya başlarlar. Bu durumda halk taşkınlığından dolayı pişman olur; öyle ya madem kral bu kadar bilgece konuşuyor, onu alaşağı etmenin bir anlamı yoktur.
Ülkede barış ve huzur yeniden hüküm sürer, bu halk komşularından epeyce farklı bir hayat tarzı benimsemiştir ama kral ölümüne dek ülkesini yönetebilmiştir.
"Korkarım ki aklımı yitiriyorum," diyorum ona, "aynı işte on bir yıl, saatler sulu b*k gibi yığılıyor üstüme, bütün yüzler birer koca sıfır ve sürekli konuşuyor, anlamsız şeylere gülüp duruyorlar. Züppe biri değilim, Sanchez, ama bazen gerçekten bir korku gösterisinden farkları yok ve kurtulmanın yolu ya ölüm ya da delilik."
Din kendinden başlamak demektir ve metafizik Tanrı'dan başlamak demektir. Bu yüzden metafizik deliliktir—tabii ki bir metodu olan delilik. Bütün deli adamlar metotsuz metafizikçilerdir ve bütün metafizik- çiler metotları olan delilerdir. Metodolojileri yüzünden mantıklı konuşuyor gibi görünürler ve saçmalıkları anlatmaya devam ederler.
Kendinle başla. Tanrı'nın var olup olmadığını sorma. "Ben" in var olup olmadığını sor. Sevginin Tanrısallığın bir özelliği olup olmadığını sorma. "Sevgi benim bir özelliğim mi?" diye sor. Hiç sevdim mi? Merhamet hakkında soru sorma. "Hiç minnettarlık hissettim mi?" diye sor—çünkü bu bize yakındır, bizden sadece bir adım ötededir. Bunu bilebiliriz.
Her zaman başlangıçtan başla. Asla sondan başlama çünkü o zaman o hiç de başlangıç değildir. Başlangıçtan başlayan her zaman sona ulaşır ve sondan başlayan başlangıca bile ulaşamaz
194.jpg)
Osho
Ben kapıyım 145//
Akıllılar dünyası, kendi değerlerini mutlak sayan küçük ilahlar ve ilahelerle dolup taşıyor. Kibir içinde, kendilerinden emin dolaşıyor, konuşuyor, eylem yapıyorlar. Kendilerinden, görüşlerinden, görüşlerinin doğruluğundan en ufak bir şüpheleri yok.
Sayfa 14 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
