Seyr ihtişâmı...
Yine buldum bir güzel nahif görsel, yasladım başımı özüne, seyrediyorum zarif ihtişâmını... Dem bu demdir diyor bir yân, bir yan da hafif bir tını ; 'Halk içre bir âyineyim herkes bakar bir ân görür...' diyerek eşlik ediyor rûhuma... Özümsemenin en özü neredeyse orada kalakaldım, öyle ki güzellikten, şenlikten minicik kıpırtılar dahi uçuverecekmiş gibi sanıp kıpırdayamıyorum... Bıraktım âlemin efsûnî yanına...
Bir yerden sonra her şey kendi ahvâlinde kıpırdayıp âlemlerle buluşuyor, sen ise sadece seyr âlemindesin.... Güzellikten yığılıp kalmış, kıyışık bir tebessüm ile... 'Her şeyin cânlı olduğu şu âlem de...' deyip sekînete bürünüyor rûhum... Oysa ne çok şey var yazılacak... Âlenîlik buraya kadar, gerisi sır ahvâlinde...
Ne kendini, ne de çevresini tanıdığı için sürekli başkalarının ağzından çıkacak olana dikmiş gözlerini, açmış kulaklarını bekliyor. Tanımadığı için, gerçek mânada ne çevresini sevip benimseyebiliyor, ne de bir seçim yapabiliyor. Ne düşüncesi gelişiyor, ne de zevki.
Sayfa 34
"Bayram gelmiş neyime
Kan damlar yüreğime"...
Sayfa 27
Paylaşmak, dayanışmak, bir tebessüme karşılık vermek ve ağlarken bir sineye yaslanabilmek en güzeli.
Sevinci de kederi de paylaşmayı bilmeliyiz. Tevarüs ettiğimiz ahlak bize bunu emrediyor. Yalnız olmadığımızı bilmeliyiz. Gökkubbenin altından bize ayrılan süre içinde gelip geçerken bir yaraya merhem olmanın hazzını tatmalı, onurunu yaşamalıyız.
Güzel bir şeyle karşılaştığımda aklıma ilk düşen; sevdiklerimi aramaktır.
tam olarak aynı cümleleri her yaz mevsimi bitiminde kullanırım
Benim gibi sıcak karşısında "çaya düşmüş kesmeşeker" gibi erim erim eriyen birinin sonbahar serinliğine kavuşması ne güzel.
Sayfa 21
İnsan varlığı bu dünyaya sığmayacak kadar coşkulu..
"Geçti mâzi çekme istikbale gam
Dem bu demdir,dem bu demdir,dem bu dem."
Sonunda iki arşın yere gideceğiz ama dünyaları kazanmaya çalışıyoruz..
Az çoktur,sadelik en üstün mükemmelliktir. Kâbei muazzama sadedir; ama yürekte büyük bir iz bırakır,onun sadeliği bizim ruhumuzu yakar. O,basit görüntüsünün arkasında gizlediği mânâyla ruhumuzda büyük izler bırakır. İnsan sadeliğe erdiğinde bazı şeylerin kühnüne de eriyor.
Kalbinizde sebebini hiç bilmediğiniz bir hüzün hissediyorsanız bilin ki o an Allah'a yakınsınız.
"Allahın ilminden bize ne kadar verilmişse o kadar âlimiz."
Biçim değişir ama öz değişmez.