Camus, daha ilk yapıtında, bu izlenimi bir kesinliğe dönüştürmeye çalışır: "Bu fazlasıyla yumuşak, fazlasıyla kolay eğriyi kırmak gerekir," der. "Açık görüşlülüğe gereksinimim var. Evet, her şey basit. İnsanlar karıştırıyor işleri. Masal anlatmasınlar bize. İdam mahkûmu için 'Topluma borcunu ödeyecek,' demesinler, 'Kafası kesilecek,' desinler. Hiç önemli değilmiş gibi görünüyor. Ama ufak bir ayrım var arada."
Sayfa 15 - Can YayınlarıKitabı okudu
Evet, her şey basit. İnsanlar karıştırıyor işleri. Masal anlatmasınlar bize. Ölüm mahkûmu için “Topluma borcunu ödeyecek,” demesinler, “Kafası kesilecek,” desinler.
- (...) Ölüm cezasına çarpılmak çok zor iş, beyim! Başıma geldiğinden bilirim, ölüm cezası çetinden de çetin...
- Siz de namaza başladınız mıydı?
- Hayır... Biz başlamadık. Başlamadık ama, "Başlasak mı, hey Allah, bir faydası olur mu?" diye çok debelendik. Kurşunlu toprağında bize "Gâvur Hoca" derler beyim, "boynunu ipe verince, ne de güzel Müslüman oldu," demesinler diyerek dayandım, ama bana sor!
Sayfa 223 - Birinci Bölüm, IVKitabı okudu
Sıcak bir günde, kara gözlükler takmış, ceketlerini kollarına almış insanlar, beyaz gömlekli adamlar, başörtülü kadınlar... Hiç olmazsa gazoz içsinler de bir serinlik kalsın içlerinde son günümden hatıra. Yalnız sıcağı ve tozu hatırlamasınlar. Hava da ne sıcak, demesinler. Öğle namazında güneş yakmasın onları. İmamın kara cüppesini görünce bunalmasınlar. Bir de, trafik sıkıştı; arabaların içinde piştik, demesinler. Belediye, elma ağacının altına görülmeme engel olacağına, asıl bunlara engel olsun. Yakalarını gevşetip, mendilleriyle boyunlarını silmesinler. Soğuk bir günde ölürsem de kimse gelmeyecek. Birkaç kişi bulunacak cenazede. Işık ailesinin kaderi: gürültüye gelmek. Soğuktan kimse gözünü açamayacak: gözyaşları donup kalacak yanaklarında. Baharda ölmek istiyorum.
Sayfa 622Kitabı okudu
Varsın bize bu bakımdan medeni demesinler. İnsanı aynaya, görünüşe, cekete, pantolona, korseye esir eden medeniyeti ben ne yapayım?
