Yüzümüz hep yaratılmış olana dönük,
bir onun üzerinde görürüz açıklığın yansımasını,
gölge düşürdüğümüz. Ya da bir hayvan, dilsiz,
kaldırıp gözlerini öyle bakar içimizden.
Yazgı denir işte buna: Karşıda olmak,
başka hiçbir şey değil, hep, hep karşıda.