Hapiste Hüzün
Hapishanede iken Erol Kuralkan’ın ağabeyi Hamit Kuralkan’ın vefat haberini aldık. Kardeşi Erol, koğuşta üzüntüden yere yığıldı. Bizlerin de ona sarılıp ağlaşmamız çok hüzünlü olmuştu. Van ileri gelenleri, o gün ağır ceza reisine rica ettiler. Erol Bey tahliye edildi. Ondan 13 gün sonra da biz tahliye olduk.
1972 Muhtırasından sonra seri tutuklamalar başladı. Bu arada ben, 11 arkadaşla tutuklandım. Bekir Ağabey ikinci günü geldi. Hapishanenin görüşme yerine bizi çağırdılar. Ona vekâlet verecektik. Dar bir koridordan geçip demir parmaklıkların önüne gidiyorduk.
O sırada iri yarı bir mahkûm, “Ne oluyor burada?” diye bağırdı. Biz de:
“Avukatımıza vekâlet vereceğiz.” dedik.
Adam açtı ağzını yumdu gözünü:
“Bütün avukatların da sizin de...”
“Hop, yavaş ol! Bu avukat, para pul için gelen bir avukat değil; sırf Allah rızası için geliyor. Öyle konuşamazsın!”
Adam daha da küstahlaştı.
“Avukatın iyisi olmaz!” diye tekrar sövmeye başladı.
Ben Allah ne verdiyse adama giriştim! Ortalık karıştı. Diğer mahkûmlar korkudan küçük dillerini yuttular.
Meğer adam, İstanbul kabadayılarından “Pazarlı Nizam”mış! Ben de “Av. Bekir Berk’e lâf söyletmem! O İstanbul kabadayısı ise biz de İslâm fedaisiyiz! Allah’tan başka kimseden korkmayız!” dedim.
Bekir Ağabey, kahramanlıktan hoşlanırdı. Yanına vardığımda “Aslanım benim, ellerin dert görmesin!” diye iltifatta bulundu.
Kahire
Eşref ’in Kahire’de geçirdiği zaman İngiliz bürokrasisiyle temaslarını yoğunlaştırdı. Bu karşılaşmalar kendisinin İngilizlere ve İngiliz imparatorluğuna duyduğu takdiri baltaladı. Kötü yemek, saygısızca tavırlar ve tuvalet mahremiyetinin ihlal edilmesinin de dahil “skandal muameleler” bu konudaki düşüncelerini yeniden
gözden geçirmesine yol
Celal Bayar'ın kadirşinas eşi
Balıkesir Kongresi yapılmış, Celal bayar Akhisar cephesinde alay komutanlığına getirilmişti. 25 Aralık 1919’da yapılan seçimlerde ise Saruhan’dan milletvekili seçilmişti. İstanbul’un işgal edilmesiyle Bursa üzerinden Ankara’ya gitmek için harekete geçiyordu. Ancak Atatürk Anzavur kuvvetlerinin Bursa’ya hareket ettiğini haber almış, Bursa’da
Celal Bayar
“Aziz Refikam,
Geçen gün yazdığım mektuba ektir. Sizden yılbaşı için bazı kimselere yılbaşı hediyesi istemiştim. Hediye verilecek bir hayli kimse varsa da bunların bir kısmını önümüzdeki bayrama bırakmak istiyorum. Evvelce yazdığım üç zattan başka karı koca eczacılar vardır. Buraya geldiğiniz günden beri bizimle alakadar olurlar; ilaç vesaire
“Siz Ali Bey oğlum, tabiî ki, pek çok kere demirci dükkânına gitmişsinizdir, bilirsiniz. Eline çeliği alan usta onu önce tavlar, sonra bir süre döverek kaba bir şekil meydana getirir. Bu, kılıcın taslağıdır. İmalat bitene kadar tavlama işlemine aralıklarla devam edilir. Demirci dükkânında iş, kılıcın yapımına başlamakla bitmesi arasındaki zamandır. Usta, demir döverken ne kendinden ne de kafasından akan terin miktarını düşünür. Durumumuz, Ali Bey oğlum, tıpkı demircininki gibidir. Biz bir kılıç dövmeğe başladık. Vazifemiz onu en mükemmel şekle getirmeden ocağı söndürmemektir. Bizim Söğüt’teki bağ ve bahçemiz Hazreti Peygamberin âğûşudur. Biz bağ-bahçe kaygusundan âzâdeyiz. Biz Ümmet-i Muhammed’in yüzünde bir tebessüm belirtebilirsek, İrem bağlarında yaşamış gibi oluruz. Yılların emeği Matyas’ı bu hale getirmiştir. Bizim ondan vazgeçmemiz, sürülmüş toprağa toprak yorulur kaygusu ile tohum atmamak gibidir.”
